هر آنچه که باید درباره آنفلوآنزا بدانید!

تفاوت بین سرماخوردگی و آنفولانزا چیست؟

سرماخوردگی و آنفولانزا ممکن است در ابتدا یک چیز به نظر برسند. هر دو بیماری تنفسی هستند و می توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. اما ویروس های مختلفی باعث ایجاد این دو بیماری می شوند. علائم بیماری به شما کمک می کند تفاوت بین آنها را پیدا کنید.
سرماخوردگی و آنفولانزا، هر دو تعدادی علائم متداول و مشترک دارند. افراد مبتلا به هر دو بیماری اغلب علایم زیر را تجربه می کنند:

• آبریزش یا گرفتگی بینی
•  عطسه
•  بدن درد
•  خستگی عمومی

به عنوان یک قاعده، علائم آنفولانزا شدیدتر از علائم سرماخوردگی است.
تفاوت بارز دیگر در میزان شدت بیماری است. سرماخوردگی به ندرت باعث ایجاد بیماری های دیگر می شود. اما آنفولانزا می تواند منجر به عفونت های سینوس و گوش، ذات الریه و سِپسیس(sepsis) شود.
برای تشخیص این که علائم شما در اثر سرماخوردگی ایجاد شده اند یا آنفولانزا، باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک معاینات و آزمایشاتی انجام می دهد تا مشخص شود که علت اصلی این علائم چیست.

اگر پزشک سرماخوردگی شما را تشخیص دهد، تا زمانی که ویروس سیر طبیعی خود را پشت سر بگذارد و دوره آن به اتمام برسد، درمان علایم بیماری کافی است (درمان علامتی). این درمان ها می تواند شامل استفاده از داروهای بدون نسخه سرماخوردگی (OTC)، مصرف مایعات کافی و استراحت زیاد باشد.
مصرف زودهنگام داروی ضدویروسی آنفولانزا در چرخه ویروس ممکن است به کاهش شدت بیماری کمک کند و مدت بیماری را کوتاه کند. استراحت و هیدراتاسیون نیز برای مبتلایان به آنفولانزا مفید است. تقریباً مانند سرماخوردگی، آنفولانزا فقط به زمان نیاز دارد تا بتواند سیر طبیعی خود را در بدن طی کرده و در نهایت خارج شود.

علائم آنفولانزا کدامند؟

برخی از علائم شایع آنفولانزا عبارتند از:

تب
آنفولانزا تقریباً همیشه باعث افزایش دمای بدن شما می شود که به عنوان تب شناخته می شود. بیشتر تب های مربوط به آنفولانزا، از تب کم درجه در حدود 100 درجه فارنهایت (37.8 درجه سانتیگراد) تا 104 درجه فارنهایت (40 درجه سانتیگراد) است.
اگرچه تب یک وضعیت هشدار دهنده می باشد، اما  کودکان کم سن و سال معمولا تب های بالاتری نسبت به بزرگسالان دارند. اگر گمان می کنید فرزند شما به آنفولانزا مبتلا شده است، به پزشک مراجعه کنید.
ممکن است هنگامی که درجه حرارت بالا دارید، احساس بیقراری و تب کنید. همچنین علیرغم دمای بالای بدن، علائم لرز، تعریق یا احساس سرما وجود دارد. بیشتر تب ها کمتر از یک هفته و معمولاً حدود سه تا چهار روز طول می کشد.

 سرفه
سرفه های خشک و مداوم در آنفولانزا شایع است. این سرفه ها ممکن است شدت یافته، ناراحت کننده یا دردناک شود. همچنین ممکن است در این مدت تنگی نفس یا ناراحتی در قفسه سینه را تجربه کنید. بسیاری از سرفه های مرتبط با آنفولانزا می توانند حدود دو هفته ادامه داشته باشند.

دردهای عضلانی
 دردهای عضلانی مربوط به آنفولانزا بیشتر در گردن، پشت ، بازوها و  پاها وجود دارد.  این دردها غالباً شدید هستند و حتی هنگام انجام کارهای روزمره، تحرک را دشوار می سازند.

سردرد
اولین علامت شما در آنفولانزا ممکن است سردرد شدید باشد. بعضی اوقات علائم چشمی از جمله حساسیت به نور و حساسیت به صدا ممکن است همراه با سردرد باشد.

خستگی
احساس خستگی یک علامت نه چندان واضح آنفولانزا است. احساس ناخوشایند عمومی به طور کلی می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد. این احساس خستگی  و بی حالی ممکن است سریع به وجود بیاید و غلبه بر آن دشوار باشد.

تزریق واکسن آنفلوآنزا؛ حقایق را بدانید

آنفلوانزا یک ویروس جدی است که هر ساله منجر به بروز بسیاری از بیماری ها می شود. فرقی نمی کند که جوان باشید یا سیستم ایمنی تضعیف شده داشته باشید تا مبتلا به بیماری جدی شوید. افراد کاملا سالم نیز می توانند مبتلا به آنفلونزا شوند و آن را بین دوستان و خانواده گسترش دهند.
در برخی موارد ، آنفولانزا حتی می تواند کشنده باشد. مرگ و میر ناشی از آنفولانزا بیشتر در افراد بالای 65 سال رخ می دهد، اما در کودکان و بزرگسالان جوان نیز مشاهده می شود.
بهترین و کارآمدترین روش برای جلوگیری از آنفولانزا و جلوگیری از شیوع آن، واکسیناسیون است. واکسن آنفولانزا به صورت یک آمپول تزریقی در دسترس است. هرچه افراد بیشتری نسبت به آنفولانزا واکسینه شوند، شیوع آنفلوآنزا کمتر خواهد بود. واکسیناسیون همچنین می تواند به کوتاه شدن مدت زمان بیماری شما کمک کرده و علائم را کاهش دهد.

واکسن آنفلونزا چگونه عمل میکند؟

برای تهیه واکسن ، دانشمندان سویه هایی از ویروس آنفولانزا را انتخاب می کنند که تحقیقات نشان می دهد در فصل آینده رایج ترین سویه ها خواهند بود. میلیون ها واکسن با سویه های شایع تولید و توزیع می شوند.

پس از دریافت واکسن ، بدن شما شروع به تولید آنتی بادی در برابر آن سویه های ویروس می کند. این آنتی بادی ها از بدن در برابر ویروس محافظت می کنند. پس از آن، اگر در جایی با ویروس آنفولانزا تماس پیدا کردید، می توانید از عفونت آنفلونزا مصون بمانید.
اگرچه در صورت تماس با سویه های متفاوت ویروس، ممکن است بیمار شوید اما علائم آن خفیف تر خواهد بود زیرا واکسیناسیون داشته اید.

چه کسانی باید واکسن آنفلونزا دریافت کنند؟

پزشکان توصیه می کنند همه افراد بالای شش ماه واکسن آنفولانزا را دریافت کنند. این امر به ویژه در مورد افراد در رده های پرخطر ضروری است، مانند:

• کودکان زیر 5 سال (به ویژه کودکان زیر دو سال)
• بزرگسالانی که حداقل 65 سال سن دارند
•  زنانی که باردار هستند یا حداکثر دو هفته از زایمانشان گذشته
•  افرادی که بیماری مزمن دارند و سیستم ایمنی بدنشان تضعیف شده است.

اکثر پزشکان توصیه می کنند که همه افراد در پایان ماه اکتبر (آبان) واکسن آنفولانزا را دریافت کنند. بدین طریق بدن قبل از شروع فصل آنفولانزا، آنتی بادی (پادتن) های مناسب را توسعه می دهد. بعد از دریافت واکسن حدود دو هفته طول می کشد تا آنتی بادی ها در مقابل آنفولانزا ایجاد شوند.

آنفولانزا چه مدت طول می کشد؟

بیشتر افراد حدود یک هفته بعد از ابتلا به آنفولانزا بهبود می یابند. اما ممکن است چند روز دیگر طول بکشد تا شما به حالت عادی خود باز گردید. چند روز پس از فروکش کردن علائم آنفلوانزا ، هنوز احساس خستگی وجود دارد.
مهم است که تا حداقل 24 ساعت بعد از فروکش کردن تب در خانه بمانید و استراحت کنید (یعنی تب شما بدون استفاده ازداروهای تب بُر فروکش کند).

اگر آنفولانزا دارید، یک روز قبل از بروز علائم تا پنج الی هفت روز بعد از آن می توانید این ویروس را به دیگران سرایت دهید.

عوارض جانبی آنفولانزا

بسیاری از افراد هر ساله از تزریق واکسن آنفولانزا اجتناب می کنند، چرا که می ترسند واکسن آنها را بیمار کند. درک این نکته مهم است که واکسن آنفولانزا نمی تواند ایجاد بیماری کند. شما دیگر مبتلا به این بیماری نخواهید شد چرا که واکسن آن را دریافت کرده اید.

واکسن های آنفولانزا حاوی ویروس های آنفولانزای مرده هستند. این گونه ها به اندازه کافی قوی نیستند که بتوانند ایجاد بیماری کنند.
با این وجود، ممکن است عوارض جانبی ناشی از تزریق آنفولانزا را تجربه کنید. این عوارض جانبی غالباً خفیف هستند و تنها مدت زمان کمی باقی می مانند.

شایع ترین عوارض جانبی آنفولانزا عبارتند از:

• احساس درد در اطراف محل تزریق آنفولانزا
• تب کم درجه در روزهای بلافاصله پس از تزریق
• دردهای خفیف و خشکی بدن

هرگونه عارضه جانبی که رخ می دهد اغلب فقط یک یا دو روز طول می کشد. بسیاری از افراد عوارض جانبی را تجربه نمی کنند.
در موارد نادر، برخی از افراد ممکن است واکنش آلرژیک جدی داشته باشند. اگر قبلاً نسبت به هرگونه واکسن یا دارو واکنش آلرژیک داشته اید، با پزشک خود مشورت کنید.

گزینه های درمانی برای آنفولانزا

بیشتر موارد آنفولانزا آنقدر خفیف هستند که شما می توانید در خانه نیز بدون دارو خود را درمان کنید.
مهم است که وقتی برای اولین بار علائم آنفلوانزا را مشاهده می کنید، در خانه بمانید و از تماس با افراد دیگر خودداری کنید.
همچنین بهتر است که:

• به مقدار زیاد مایعات بنوشید که شامل آب ، سوپ و نوشیدنی هایی با قند پایین است.
• علائمی مانند سردرد و تب را می توانید با داروهای بدون نسخه (مثل استامینوفن) نیز درمان کنید.
• برای جلوگیری از انتشار ویروس به سایر سطوح یا سایر افراد خانه خود، دستان خود را مرتب بشویید.
• سرفه ها و عطسه های خود را با دستمال کاغذی بپوشانید و بلافاصله دستمال را دور بیندازید.

اگر علائم بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید. پزشک می تواند داروی ضد ویروس تجویز کند. هرچه زودتر این داروها را مصرف کنید، مؤثرتر است. باید تا 48 ساعت بعد از شروع علائم، درمان را شروع کنید.

اگر در معرض خطر عوارض ناشی از آنفولانزا هستید، به محض بروز علائم با پزشک خود تماس بگیرید. این گروه های پرخطر عبارتند از:

• افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند
•  زنانی که باردار هستند یا حداکثر دو هفته پس از زایمان
• افرادی که حداقل 65 سال سن دارند
• کودکان زیر 5 سال (به ویژه ، افراد زیر 2 سال)
• افرادی که در مراکز مراقبت مزمن یا آسایشگاه زندگی می کنند
•  افرادی که شرایط مزمن دارند مانند بیماری های قلبی یا ریه
• افرادی که تبار بومی آمریکا (آمریکایی هندی یا آلاسکا) هستند.

پزشک ممکن است بلافاصله آزمایش ویروس آنفولانزا را انجام دهد. همچنین ممکن است برای جلوگیری از عوارض بیماری، داروهای ضد ویروسی تجویز کند.

فصل شیوع آنفلونزا ، چه زمانی است؟

در ایالات متحده آمریکا، فصل اصلی آنفولانزا از اواخر اکتبر تا ماه مارس (آبان تا فروردین) ادامه دارد. بنا به گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، موارد اوج آنفولانزا در ماه فوریه (بهمن و اسفند) می باشد. اما شما می توانید در هر زمان از سال مبتلا به آنفلونزا شوید .
احتمال بالایی وجود دارد که شما در ماه های پاییز و زمستان به این بیماری مبتلا شوید. دلیل این امر نیز این است که شما وقت بیشتری را در اجتماع و با دیگران می گذارنید و در معرض بسیاری از بیماری های مسری هستید.

اگر از قبل دچار بیماری های عفونی دیگری باشید، احتمال ابتلا به آنفولانزا نیز بیشتر است. این امر به این دلیل است که سایر عفونت ها می توانند سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف کرده و شما را در معرض آسیب های جدید قرار دهند.

درمان های خانگی برای رفع علائم آنفلونزا

ابتلا به آنفلونزا اصلا خوشایند نیست. اما داروهایی برای رفع علائم آنفولانزا در دسترس هستند و بسیاری از آنها تسکین فوق العاده ای را ارائه می دهند.
در صورت ابتلا به آنفولانزا، می توانید این روش های درمانی خانگی را در نظر داشته باشید:

• مصرف مسکن ها: مسکن هایی مانند استامینوفن و ایبوپروفن اغلب به منظور کاهش علائم توصیه می شوند. این علائم شامل درد های عضلانی ، سردرد و تب است.

هشدار

به دلیل خطر بیماری نادر اما کشنده ای به نام سندرم "ری" (Reye’s syndrome)،کودکان و نوجوانان هرگز نباید برای هیچ نوع بیماری آسپرین مصرف کنند.

• ضداحتقان ها: این نوع داروها می تواند به رفع گرفتگی بینی و کاهش فشار در سینوس ها و گوش های شما کمک کند. هر نوع ضداحتقان می تواند عوارض جانبی بخصوصی ایجاد کند ، بنابراین حتما بروشورها را بخوانید تا موردی را که برای شما مناسب است پیدا کنید.
•  اکسپکتورانت ها: این نوع داروها به رقیق کردن ترشحات غلیظ سینوس (که باعث احساس سنگین شدن سر و سرفه می شود) کمک میکند.
• داروهای ضد سرفه: سرفه یک علامت شایع آنفولانزا است و برخی از داروها می توانند به تسکین آن کمک کنند. اگر نمی خواهید دارو بخورید، می توانید از برخی از قطره های گیاهی سرفه (که از عسل و لیمو تهیه شده اند) برای تسکین گلو و سرفه خود استفاده کنید.
  مراقب باشید که داروها را مخلوط نکنید. استفاده از داروهای غیر ضروری می تواند عوارض جانبی ناخواسته ایجاد کند. بهتر است داروهایی مصرف کنید که علائم غالب شما را برطرف می کنند.

در ضمن استراحت زیادی داشته باشید. بدن شما به سختی در برابر ویروس آنفولانزا می جنگد، بنابراین باید زمان کافی آن را به او بدهید. مرخصی بگیرید، در خانه بمانید و بهتر شوید. با تب سر کار یا مدرسه نروید.
همچنین باید مایعات زیادی بنوشید. آب، آب میوه، نوشیدنی های ورزشی(sport drinks) و سوپ می تواند به شما در هیدارته ماندن بدن کمک کنند. استفاده از مایعات گرم مانند سوپ و چای مزایای دیگری در تسکین درد ناشی از گلودرد را دارند.

علائم آنفلوانزا در بزرگسالان

تب مرتبط با آنفولانزا در بزرگسالان ظاهر می شود و می تواند شدید باشد. برای بسیاری از بزرگسالان، تب شدید ناگهانی اولین علامت عفونت آنفولانزا است.
بزرگسالان به ندرت تب می کنند ، مگر اینکه به یک عفونت جدی مبتلا شوند. ویروس آنفولانزا باعث درجه حرارت شدید ناگهانی بیش از 100 درجه فارنهایت (37.8 درجه سانتیگراد) می شود.
سایر عفونت های ویروسی ، مانند سرماخوردگی ، ممکن است باعث تب های درجه پایین شود.
فراتر از این، کودکان و بزرگسالان علایم مشابه بسیاری دارند. برخی افراد ممکن است چندین علامت از بیماری را نشان دهند. عفونت آنفلوانزا در هر فرد متفاوت خواهد بود.

دوره نهفتگی آنفولانزا 

دوره انکوباسیون یا نهفتگی معمولی برای آنفولانزا یک تا چهار روز است. نهفتگی به دوره ای مربوط می شود که ویروس در بدن شما درحال توسعه است. در این مدت ، شما ممکن است هیچ علامتی از ویروس را نشان ندهید. این بدان معنا نیست که شما مسری نیستید. بسیاری از افراد یک روز قبل از بروز علائم قادر به انتشار ویروس به دیگران هستند.
میلیون ها قطره ریز، که هنگام عطسه، سرفه یا صحبت کردن تولید می شوند، ویروس آنفولانزا را گسترش می دهند. این قطرات از طریق بینی، دهان یا چشم شما وارد بدن شما می شوند. همچنین می توانید با لمس کردن سطحی که ویروس روی آن وجود دارد و سپس لمس کردن بینی ، دهان یا چشم های خود مبتلا شوید.

آیا چیزی به نام آنفولانزای 24 ساعته وجود دارد؟

آنفولانزای 24 ساعته" یک عفونت شایع است که علی رغم نام به خصوصش ، هیچ ارتباطی با آنفولانزای شناخته شده ندارد. آنفولانزای 24 ساعته توسط یک ویروس به نام "نوروویروس" ایجاد می شود.
علائم عفونت نوروویروس شامل موارد زیر است:
• اسهال
• حالت تهوع
• استفراغ
• کرامپ های شکمی
این علائم در دستگاه گوارش بروز می کند. به همین دلیل است که آنفولانزای 24 ساعته گاهی اوقات "آنفولانزای معده" خوانده می شود. گرچه آن را "آنفولانزای 24 ساعته" می نامند ، اما ممکن است شما تا سه روز بیمار باشید.
علائم آنفولانزای 24 ساعته و آنفلوانزا (flu) متفاوت است. آنفولانزا یک بیماری تنفسی است. علائم سیستم تنفسی آنفولانزا شامل موارد زیر است:
• سرفه
• سردرد
• تب
• آبریزش بینی
• درد بدن
برخی از مبتلایان به آنفلوانزا ممکن است هنگام بیماری ، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کنند. اما این علائم در بزرگسالان شایع نیست.

آیا آنفولانزا مسری است؟

اگر آنفولانزا دارید ، مسری هستید. بسیاری از افراد مسری هستند و می توانند ویروس را یک روز قبل از بروز علائم گسترش دهند؛به عبارت دیگر، ممکن است پیش از این که متوجه شوید بیمار هستید ، ویروس را به اشتراک بگذارید!
حتی ممکن است پنج تا هفت روز بعد از ظهورعلائم بیماری همچنان مسری باشید. كودكان خردسال بعد از ظهورعلائم ، تا بیش از هفت روز مسری هستند. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است علائم ویروس را نیز طولانی تر تجربه کنند.
اگر آنفولانزا دارید ، در خانه بمانید. به وظیفه خود برای پیشگیری عمل کنید تا از انتشار ویروس به افراد دیگر جلوگیری کنید. اگر به آنفلونزا مبتلا شده اید، به کسی که با او درروز قبل از شروع علایم در تماس بوده اید، اطلاع دهید.

آنفولانزا چیست؟

آنفلوانزا (آنفولانزا) یک ویروس عفونی شایع  می باشد که از طریق قطرات آلوده تنفسی وارد بدن شخص دیگری می شود. پس از ورود به بدن ، ویروس جایگزین شده و شروع به توسعه می کند.
هر ساله آنفولانزا در ایالات متحده شیوع می یابد. زمستان فصل اصلی آنفولانزا است که بیشترین میزان آن در ماه فوریه(بهمن و اسفند) است. اما می توانید در هر زمان از سال به ویروس آنفولانزا آلوده شوید.
بسیاری از انواع آنفولانزا وجود دارد. پزشکان و محققان تعیین می کنند که کدام نوع ویروس در هر سال شایع ترین است و از سویه های شایع برای تولید واکسن استفاده می شود. واکسن آنفولانزا یکی از ساده ترین و موثرترین راه های جلوگیری از عفونت آنفولانزا است.

آیا دارو برای آنفولانزا وجود دارد؟

داروهای موسوم به داروهای ضد ویروسی می توانند آنفولانزا را درمان کنند. شما نمی توانید این داروها را از طریق پیشخوان در داروخانه خریداری کنید(تجویز پزشک الزامیست).این داروها فقط با نسخه در دسترس هستند و برای دریافت نسخه باید به پزشک یا ارائه دهنده خدمات بهداشتی و درمانی مراجعه کنید.
داروهای ضد ویروسی که برای درمان آنفولانزا استفاده می شود می توانند به سهولت در رفع علائم کمک کنند؛ همچنین می توانند طول آنفولانزا را یک یا دو روز کوتاه تر کنند. مصرف داروهای ضد ویروسی ممکن است در صورت ابتلا به آنفولانزا به شما کمک کند ، اما این داروها عوارض جانبی نیز دارند.
داروهای ضد ویروسی برای افراد در معرض خطر بالا برای ایجاد عوارض ناشی از آنفولانزا بسیار مهم است. افراد در این رده پرخطر شامل موارد زیر هستند:
• کودکان زیر 5 سال (به ویژه کودکان زیر 2 سال)
• بزرگسالانی که حداقل 65 سال سن دارند
• زنانی که باردار هستند یا حداکثر دو هفته پس از زایمان
• افرادی که شرایط پزشکی مزمن داشته و سیستم ایمنی بدنشان تضعیف شده است

تحقیقات نشان می دهد در صورت مصرف این داروها در طی 48 ساعت از شروع علائم ، به بهترین وجه اثر می کنند. اگر آن فرصت 48 ساعته را از دست دادید، نگران نباشید. شما هنوز هم می توانید فایده ای از مصرف دارو داشته باشید. این امر به ویژه در صورتی که در معرض خطر زیادی هستید یا ناخوش هستید صادق است. مصرف داروهای ضد ویروسی ممکن است به شما در مقابل عوارض آنفولانزا کمک کند. این موارد شامل ذات الریه و سایر عفونت ها است.

علائم اولیه آنفولانزا

علائم آنفولانزا به سرعت ظاهر می شوند. این شروع ناگهانی علائم، اغلب اولین مشخصه آنفولانزا است؛ در حالی که در بیماری های مشابه مانند سرماخوردگی، معمولا چندین روز طول می کشد تا علائم ظهور کند.

یکی دیگر از علائم رایج اولیه آنفولانزا ، وسعت درد است. افراد مبتلا به این بیماری، به عنوان یک علامت اولیه، در تمام بدن خود احساس درد و  ناراحتی می کنند.
ممکن است احساس کنید که «با یک کامیون تصادف کرده اید!» حتی بیرون رفتن از رختخواب ممکن است برایتان  باشد.
پس از این، سایر علائم آنفولانزا ظاهر می شود و  در این مرحله مشخص می گردد که شما با ویروس آنفلونزا آلوده شده اید.

آیا داروها و درمان های طبیعی نیز برای آنفولانزا وجود دارد؟

در صورت عدم درمان، آنفولانزای معمولی تقریباً طی یک هفته از بین می رود. در طی این مدت ، شما چندین گزینه درمانی برای تسکین علائم دارید.
داروهای ضد ویروس که توسط پزشک تجویز می شوند، می توانند شدت عفونت را کاهش دهند. آنها همچنین می توانند مدت زمان آن را کوتاه کنند. برخی از داروهای ) OTC داروهای بدون نیاز به نسخه) می توانند علائم عفونت را کاهش دهند. حتی برخی از درمان های خانگی آنفولانزا ممکن است برای کاهش علائم مفید باشد.
برخی افراد ممکن است درمان های خانگی آنفولانزا را مفید بدانند. تحقیقات پزشکی برخی از درمان ها را پشتیبانی می کند که عبارتند از:

• سوپ: در هر مرحله از بیماری، یک سوپ مرغ گرم می تواند به عنوان یک تسکین دهنده آنفولانزا عمل کند. مایع گرم می تواند به رفع گلو درد و تأمین هیدراتاسیون و الکترولیت کمک کند. مطالعات نشان داده اند که مصرف سوپ همچنین می تواند حرکت گلبول های سفید را در بدن شما تغییر دهد که این امر باعث کاهش التهاب می شود.
• عسل: بسیاری از داروهای ضد سرفه طبیعی و سرماخوردگی حاوی عسل هستند. عسل برای از بین بردن سرفه موثر است. اگر می خواهید سرفه های مکرر خود را متوقف کنید، می توانید یک قاشق مرباخوری عسل به چای خود اضافه کنید.
• زنجبیل: چند تکه زنجبیل را در لیوان چای خود یا در آب گرم بیندازید و میل کنید. این ریشه گیاهی دارای خواص درمانی است که می تواند گلو درد را تسکین داده و سرفه را سرکوب کند. همچنین می تواند به رفع حالت تهوع نیز کمک کند.
•  پروبیوتیک: همچنان که بدن شما در حال مبارزه با عفونت است، می توانید باکتری های مفید را در روده افزایش دهید. یک میکروبیوم سالم روده می تواند سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند، از ابتلا به عفونت های جدید جلوگیری کرده و باعث بهبودی شود.

البته استراحت نیز بخش مهمی از درمان عفونت آنفولانزا است. بدن شما به سختی با عفونت می جنگد. بهتر است فعالیت های خود را کاهش دهید، استراحت کنید و بیشتر بخوابید تا سیستم ایمنی بدن بتواند با عفونت مبارزه کند.

داروهای بدون نسخه

داروهای OTC (بدون نیاز به نسخه پزشک)می توانند به تسکین علائم آنفولانزا کمک کنند، اما این داروها بیماری را درمان نمی کنند. اگر آنفولانزا دارید و به دنبال تسکین علائم هستید، می توانید این داروها را در نظر داشته باشید:

• ضداحتقان ها: داروهای ضداحتقان بینی به رقیق شدن ترشحات در سینوس های شما کمک می کنند و به شما امکان می دهد بینی خود را باز کنید. دکونژستان ها به اشکال مختلفی تولید می شوند که به دو صورت دکونژستان های استنشاقی و داروهای خوراکی می باشند.
•  سرکوب کننده های سرفه: سرفه ، به خصوص در شب ، یک علامت شایع آنفولانزا است. شربت های ضدسرفه بدون نسخه می توانند رفلکس سرفه شما را کاهش داده یا سرکوب کنند.
• اکسپکتورانت: اگر دارای خلط یا گرفتگی زیادی در قفسه سینه هستید، این نوع دارو ممکن است در بیرون دادن خلط سینه به شما کمک کند.
• آنتی هیستامین ها: این نوع ماده دارویی، در داروهای سرماخوردگی و ضد حساسیت وجود دارد و ممکن است برای همه مفید نباشد؛ اما اگر علت علائم شما آلرژی و حساسیت باشد، مصرف آنتی هیستامین ها می تواند باعث رفع آبریزش چشم و بینی، رفع گرفتگی بینی و سردردهای سینوسی شود.

داروهای بدون نسخه موسوم به «داروهای آنفولانزا»، اغلب حاوی ترکیبی از چندین نوع از این داروها هستند. اگر یکی از این داروهای ترکیبی را مصرف می کنید، از مصرف داروهای دیگر با آن خودداری کنید.

چه عواملی باعث ایجاد آنفولانزا می شوند؟

آنفولانزا ویروسی است که از چند طریق می تواند فرد را آلوده کند. شما می توانید ویروس را از شخصی که در نزدیکی شماست و مبتلا به آنفولانزا بوده و عطسه و سرفه میکند، و حتی از گفت و گو با او دریافت کنید.

این ویروس همچنین می تواند به مدت دو تا هشت ساعت روی اجسام بی جان باقی بماند. اگر شخصی که آلوده به ویروس است یک سطح مشترک مانند دستگیره در یا یک صفحه کلید را لمس کند و شما نیز همان سطح را لمس کنید، می توانید ویروس را دریافت کنید. هنگامی که ویروس را روی دستان خود دارید، با لمس کردن دهان، چشم ها یا بینی ویروس می تواند به بدن شما وارد شود.
شما می توانید خود را در برابر آنفولانزا واکسینه کنید. تزریق سالانه واکسن آنفولانزا به بدن شما کمک می کند تا در معرض ویروس قرار گرفته و آنتی بادی های لازم را بسازد. اما ویروس های آنفولانزا همیشه در حال توسعه و تغییر هستند. به همین دلیل شما هر سال به تزریق مجدد این واکسن نیاز دارید. تزریق واکسن به شما کمک می کند تا سیستم ایمنی بدن خود را برای ساختن آنتی بادی در برابر سویه های خاص ویروس یاری کنید. آنتی بادی ها همان چیزی هستند که از عفونت ها جلوگیری می کنند.
در صورتی که واکسن آنفلونزا تزریق کرده اما با سایر سویه های ویروس تماس داشته باشید، باز هم ممکن است به آنفلونزا مبتلا شوید؛ اما در این صورت، به احتمال زیاد علائم شما بسیار خفیف تر از حالتی خواهد بود که اصلا واکسن دریافت نکرده باشید. این امر به این دلیل است که سویه های مختلف ویروس آنفولانزا عناصر مشترک رایجی دارند (محافظت متقابل)، به این معنی که واکسن آنفولانزا قادر است علیه آنها نیز عمل کند.

از کجا می توانیم واکسن آنفولانزا تهیه کنیم؟

در مطب اکثر پزشکان واکسن آنفلونزا موجود است (در ایران صادق نمی باشد). شما همچنین می توانید واکسن را از طریق زیر دریافت کنید:

• داروخانه ها
• کلینیک های پزشکی
• مراکز بهداشت شهر یا شهرستان
• مراکز بهداشتی دانشگاهی

برخی از کارفرمایان و مدارس نیز تزریق واکسن را در محل(کار، مدرسه) ارائه می دهند. با نزدیک شدن به فصل آنفولانزا، بسیاری از مناطق تبلیغ واکسن آنفولانزا را آغاز می کنند.

آنفولانزا برای کودکان: آنچه باید بدانید

هر ساله صدها هزار کودک به ویروس آنفولانزا مبتلا می شوند. برخی از این بیماری ها شدید هستند و نیاز به بستری دارند. برخی حتی منجر به مرگ می شوند.
کودکانی که مبتلا به ویروس آنفلونزا هستند، بیشتر از بزرگسالانِ مبتلا در معرض خطر می باشند. به عنوان مثال، کودکان زیر پنج سال به احتمال زیاد به درمان پزشکی آنفولانزا نیاز خواهند داشت. عوارض شدید ناشی از عفونت آنفولانزا بیشتر در کودکان زیر دو سال دیده می شود. اگر فرزند شما از بیماری های مزمن مانند آسم یا دیابت رنج می برد، ممکن است آنفولانزا شدیدتر باشد. اگر کودکتان در معرض آنفولانزا قرار گرفته یا علائم آنفلوانزا را نشان می دهد، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
بهترین راه برای محافظت از فرزندان خود در برابر عفونت آنفولانزا ، واکسن آنفولانزا است. کودکان را هر ساله در برابر ویروس آنفلونزا واکسینه کنید. پزشکان واکسن آنفولانزا را برای کودکان از شش ماهگی به بعد توصیه می کنند.
واکسن های آنفلوانزا به صورت تزریقی در دسترس هستند. قبل از واکسیناسیون فرزندتان، با پزشک خود مشورت کنید.

برخی از کودکان شش ماهه تا هشت ساله ممکن است برای محافظت در برابر ویروس به دو دوز واکسن نیاز داشته باشند. اگر فرزند شما برای اولین بار واکسن دریافت می کند، به احتمال زیاد به دو دوز نیاز خواهد داشت.
اگر فرزند شما قبلاً در فصل آنفولانزا فقط یک دوز واکسن دریافت کرده باشد، ممکن است در فصل بعدی آنفولانزا به دو دوز نیاز داشته باشد. می توانید از پزشک کودکتان سوال کنید که کودک به چه مقدار دوز نیاز دارد.
کودکان زیر شش ماه برای دریافت واکسن آنفولانزا خیلی کوچک هستند. برای محافظت از آنها، اطمینان حاصل کنید که افراد اطراف آنها واکسینه می شوند. یعنی اعضای خانواده و پرستاران کودک.

مرجع

 https://www.healthline.com/health/cold-flu/flu