مقدمه

رابطه جنسی، نوعی فعالیت ذهنی و جسمی است که گاه به نظر می رسد برای انجام آن نیازمند آموزش ها و راهنمایی های خاصی هستیم.

علایق جنسی افراد، امری کاملا شخصی است و می تواند مانند سایر امور، با دیگران متفاوت باشد.

بنابراین برای این که بتوانید از رابطه جنسی خود لذت کافی برده و به رضایت کامل برسید، باید علایق خود را بشناسید و آنها را با شریک جنسی تان نیز در میان بگذارید.

به عنوان یک مرد، برای حفظ سلامت جسمی و عمومی خود، لازم است به فعالیت هایی چون ورزش بپردازید. در واقع اقداماتی که برای سلامت جسمانی و فیزیکی خود انجام می دهید، بی شک در سلامت جنسی شما نیز موثر است.

با کاهش استرس، داشتن تغذیه مناسب و ترک عادت های غلط مثل سیگار کشیدن، می توانید برای حفظ سلامت جسمانی خود کوشش کنید.

همچنین داشتن یک سبک زندگی سالم، می تواند اعتماد به نفس شما را در رابطه جنسی نیز افزایش دهد. زمانی که شما به لحاظ روحی و روانی احساس خوبی از رابطه جنسی تان داشته باشید، آنگاه می توانید بر روی بُعد فیزیکی آن نیز متمرکز شوید.

«باید هایی» در رابطه با سلامت جنسی

رابطه جنسی شما، الزاماً نباید مانند آنچه در ذهن دارید و آنگونه که تصور می کنید، عالی و بدون نقص باشد. بلکه این شما و شریک جنسی تان هستید که باید دریابید از چه نوع رابطه ای لذت می برید، چگونه برانگیخته می شوید و چطور می توانید با یکدیگر به اوج لذت جنسی برسید.

در اینجا توصیه هایی را ارائه می دهیم که با استفاده از آن می توانید کیفیت رابطه جنسی خود را ارتقا دهید.

معاشقه و پیش نوازش های جنسی

وقتی صحبت از پیش نوازش و عشقبازی به میان می آید، این مفهوم برای هر کسی به گونه ای تعریف می شود. اما در هر صورت برانگیختگی جنسی باید صورت بگیرد تا شریک شما به انجام سکس و آمیزش جنسی تمایل نشان دهد.

از این رو، بهتر است با نقاط حساس بدن او آشنا شده و علایق او را در نحوه نوازش و انگیزش جنسی بهتر بشناسید تا بتوانید به بهترین شکل ممکن شریکتان را تهییج و تحریک نمایید.

مثلا اگر شما از همسرتان سوال کنید که «آیا به انجام سکس در این لحظه تمایل داری؟» و او پاسخ منفی دهد، می تواند به این معنی باشد که شما سوالتان را به گونه ای اشتباه مطرح کرده اید. در واقع زنان نیاز دارند تا پیش از آمیزش جنسی، برای انجام آن آماده شوند. پس بهتر است کار خود را با لمس و نوازش های مهرآمیز شروع کنید و مستقیما به سراغ آمیزش نروید.

نباید های جنسی

مواردی را که نباید در طول آمیزش جنسی انجام دهید، می توان به راحتی عنوان کرد، اما گاهی اوقات ممکن است رعایت این موارد چندان هم ساده نباشد. موارد زیر از این جمله اند:

شروع سریع رابطه جنسی و انجام این عمل به صورت مکانیکی و به عنوان یک وظیفه: رابطه جنسی باید در شرایطی انجام شود که شما فراغت و زمان و تمرکز کافی برای انجام آن دارید و می توانید از این عمل لذت کامل ببرید.

بنابراین آن را فقط برای لذت بردن انجام دهید و سعی کنید همیشه زمان کافی به آن اختصاص دهید.

انتظار تشکر و قدردانی از شریک جنسی و یا انتظار انجام عمل متقابل: اگرچه ممکن است در سایر امور با همسر خود تعامل متقابل داشته و دائما در حال دادن و گرفتن خدمات مختلف به یکدیگر باشید، اما رابطه جنسی، امری متفاوت است.

به یاد داشته باشید که هرگز نباید به این دلیل که مثلا علی رغم میل باطنی خود، پیش نوازش های جنسی انجام می دهید تا شریک جنسی تان را به انجام سکس ترغیب کنید یا رضایت او را فراهم آورید، از او انتظار قدردانی داشته باشید.

حتی اگر در حین معاشقه عملی انجام می دهید که چندان تمایلی به انجام آن ندارید، باز هم این انتظار بی معنی است.

بهتر است که در اتاق خواب و حین رابطه جنسی، فقط به انجام کارهایی مبادرت ورزید که از ان لذت میبرید، نه کاری را که وظیفه خود می دانید یا در قبال انجام آن انتظار قدرشناسی دارید.

«نباید» های مهم دیگری که باید از آنها مطلع باشید.

یکی از مهم ترین نباید هایی که در رابطه جنسی وجود دارد، تمرکز کردن روی هدف و نقطه پایانی یعنی رسیدن به انزال یا ارگاسم جنسی است، بدون این که توجه کافی به روند معاشقه و آمیزش جنسی داشته باشید. به عبارت دیگر، بهتر است به جای تاختن به سوی مقصد، از مسیر لذت ببرید!

دیگر «نباید» های مهمی که باید بدانید، عبارتند از:

انجام اعمال خشونت آمیز در رابطه جنسی.
انجام کارهایی که تمرکز شما یا شریک جنسی تان را به هم میزند، مثل تلفن جواب دادن، اس ام اس فرستادن یا نتایج یک بازی فوتبال را از تلویزیون دنبل کردن حین رابطه جنسی.
خطاب کردن شریک جنسی تان با نام های دیگر
کاملا ساکت بودن در طول رابطه جنسی و پرهیز از گفتگوی کلامی با شریک خود: سعی کنید گاهی به جای سکوت، از جمله ها و عبارات تحریک آمیز استفاده کنید که می تواند اثربخشی فوق العاده ای داشته باشد.

اختلال نعوظ (ED) در مردان

اختلال نعوظ، مشکلی شایع و البته قابل درمان در بسیاری از مردان است. این اختلال زمانی رخ می دهد که یک مرد در رسیدن به حالت نعوظ مشکل دارد و یا نمی تواند در طول رابطه جنسی نعوظ خود را حفظ کند. این حالت، در واقع وضعیتی پیچیده است که عوامل زیادی مثل جریان خون، کارکرد اعصاب، اختلال هورمون ها و عوامل دیگر در آن دخیل هستند.

چنین براورد شده است که حدود پنجاه درصد از مردان در سن پنجاه سالگی، انواع خفیف تا متوسط اختلالات نعوظ را تجربه می کنند و این میزان، با گذشت هر دهه از زندگی فرد، ده درصد نیز افزایش می یابد. برای مثال؛ می توان گفت حدود هشتاد درصد از مردان بین سنین شصت تا هشتاد سالگی خود، درجاتی از اختلالات نعوظ را تجربه می کنند.

اگر شما نیز دچار اختلال نعوظ هستید، می توانید در این زمینه با یک ارولوژیست (متخصص مجاری ادرار) مشورت کنید.

برای درمان اختلال نعوظ، می توانید از اقدامات زیر کمک بگیرید که هیچ یک از آنها نیز شامل مصرف دارو نیستند.

تغییرات سبک زندگی برای درمان اختلالات نعوظ

پرهیز از مصرف الکل
انجام اقداماتی برای کاهش استرس ها در زندگی مثل ورزش کردن، مدیتیشن و مراقبه و انجام فعالیت هایی که از آنها لذت می برید.
ترک سیگار، پرهیز از مصرف مواد مخدر و اجتناب از مصرف خودسرانه هر گونه دارو
استراحت و خواب شبانه کافی
کاهش وزن در صورتی که اضافه وزن دارید.
اگر اختلال نعوظ شما با استرس، فشار روانی و اضطراب بدتر می شود، در این مورد با پزشک خود مشورت کنید. همچنین در صورتی که این اختلال در شما سبب بروز مشکلاتی بین شما و شریک جنسی تان شده است، حتما با یک سکس تراپیست و مشاور خانواده در این زمینه مشورت کنید.

بهتر است برای بررسی وضعیت سلامت عمومی بدن خود و ارزیابی هرگونه بیماری یا مشکلات جسمانی که می تواند باعث بروز یا شدت اختلال نعوظ شود؛ مثل قند خون بالا، فشار خون و کلسترول بالا، به پزشک مراجعه کرده و ارزیابی های لازم را در این زمینه انجام دهید.

زمانی که برای چکاپ کلی به پزشک مراجعه می کنید، لازم است که تمام داروهای مصرفی خود را به همراه داشته باشید. چرا که شاید پزشک تشخیص دهد که یکی از این داروها باعث اختلال نعوظ در شما شده است و یا بر روی آن تاثیر دارد.

با این حال، هیچ یک از داروهای مصرفی خود را نباید بدون دستور پزشکی که آن را برایتان تجویز کرده است، قطع کنید. پزشک خود می تواند در صورت لزوم این داروها را با داروهایی که دارای عوارض کمتر هستند، جایگزین کند.

درمان های پزشکی برای اختلالات نعوظ (ED)

داروهایی وجود دارند که جریان خون را به آلت تناسلی افزایش می دهند. نمونه این داروها عبارتند از: سیلدنافیل (sildenafil) با نام تجاری ویاگرا (Viagra)، آوانافیل (avanafil)، تادالافیل (tadalafil) یا سیالیس (Cialis)، واردنافیل (vardenafil) یا لویترا (Levitra).

البته هیچ یک از این داروها بدون عوارض جانبی نیستند، بنابراین باید در مصرف آنها احتیاط لازم را به خرج دارد و حتما باید با تجویز و دستور پزشک مصرف شوند.

درمان های هورمونی نیز می توانند کمبود تستوسترون را در مردان جبران کنند. این نوع درمان شامل ژل ها یا پَدهای موضعی و یا تزریق تستوسترون است.

گزینه درمانی دیگر، تزریق مستقیم دارو به قسمتی از آلت تناسلی با استفاده از یک سوزن ریز است. اما این روش معمولا زمانی اتخاذ می شود که به دلیل وجود بیماری های قلبی یا کلیوی، نمی توان داروهای خوراکی ذکر شده را مصرف کرد.

با استفاده از برخی ابزارها و وسایل پزشکی خاص هم می توان جریان خون را به آلت تناسلی افزایش داد.

ابزارهای پُمپ مانندی وجود دارد که به صورت ایمپلنت آن را در آلت تناسلی فرد کار می گذارند تا رسیدن به حالت نعوظ را ممکن سازد. با این حال، از این گونه تجهیزات تنها در صورتی استفاده می شود که تغییرات سبک زندگی و دیگر روش های درمانی پاسخگو نباشد.

نکته پایانی

سکس و رابطه جنسی، در زندگی تمامی مردان امر بسیار مهمی است و نقش مهمی نیز در سلامت آنان ایفا می کند.

بالا رفتن سن هم الزاماً نمی تواند تاثیری در میزان اهمیت رابطه جنسی برای مردان داشته باشد.

می توان گفت که مهم ترین نکته کلیدی در سلامت جنسی مردان، گفتگو و ارتباط موثر با شریک جنسی شان است. گفتگوی بی پرده و صادقانه درباره هرآنچه که در امور جنسی رضایت خاطر شما را به طور کامل فراهم می آورد و هر گونه عملی که در این رابطه تمایلی به انجام آن ندارید.

همچنین فراهم کردن رضایت شریک جنسی تان نیز، می تواند باعث بالا رفتن کیفیت رابطه و بهبود زندگی جنسی شما شود.