راهنمای تصویری بیماری های مقاربتی (STDs)

زگیل تناسلی (HPV)

بیماری های مقاربتی (STDs) تنها از طریق رابطه جنسی منتقل نمی شوند. تماس پوستی برای انتقال ویروس HPV (عامل اصلی ایجاد بیماری زگیل تناسلی) کافی است. برخی از انواع این ویروس باعث ایجاد زگیل شده و معمولا بی ضرر هستند، اما برخی از آن ها ممکن است منجر به سرطان دهانه رحم یا مقعد شوند. واکسن ها می توانند از بدن در برابر انواع خطرناک این ویروس محافظت کنند.

علائم و نشانه ها:

زگیل های صورتی یا گوشتی رنگ که برجسته، صاف یا به شکل گل کلم هستند. در اغلب موارد این بیماری علائم خاصی ندارد.

شپش خرچنگی (شپش ناحیه تناسلی)

خرچنگ اصطلاح رایجی برای نوعی شپش است که روی موهای ناحیه تناسلی زندگی می کند. این موجودات در تماس نزدیک از فردی به فرد دیگر منتقل می شوند. این شپش های تناسلی با برخی لوسیون های بدون نسخه از بین خواهند رفت.

علائم شپش ناحیه تناسلی: 

خارش شدید، تخم های کوچک روی موهای ناحیه تناسلی و مشاهده شپش

گال (Scabies)

گال عفونت خارشی است که توسط کرم ریزی که روی پوست انسان تخم ریزی می کند ایجاد می شود. این بیماری همیشه بیماری مقاربتی محسوب نمی شود چرا که با هر تماس پوستی می تواند از فردی به فرد دیگر منتقل شود. اما در بین جوانان معمولا از طریق رابطه جنسی منتقل می شود. درمان گال با تجویز برخی کرم ها انجام می شود. 

علائم گال: 

خارش شدید به خصوص در شب و دانه هایی شبیه به جوش. ممکن است 2 تا 6 هفته طول بکشد تا علائم بیماری گال ظاهر شوند.

سوزاک (Gonorrhea)

سوزاک به راحتی منتقل شده و اگر درمان نشود می تواند هم در زنان و هم در مردان باعث ناباروری شود. برای درمان سوزاک آنتی بیوتیک تجویز می شود.

علائم سوزاک

علائم رایج سوزاک شامل سوزش در زمان ادرار و ترشح می شود اما اغلب این علائم زود بروز نمی کنند. بعد از مدتی نیز عفونت دانه های قرمزی روی پوست به وجود آورده یا به گردش خون و مفاصل می رسد.

علائم سوزاک در مردان: 

ترشح آلت تناسلی، تورم بیضه ها.

علائم سوزاک در زنان:

ترشحات واژن، درد لگن، لکه بینی، علائم ممکن است خفیف بوده و به راحتی با عفونت ادراری یا واژن اشتباه گرفته شود.

سفلیس (Syphilis)

بیشتر افراد متوجه علائم اولیه بیماری سفلیس نمی شوند. اگر این بیماری درمان نشود می تواند منجر به فلجی، کوری و حتی مرگ شود. درمان سفلیس با آنتی بیوتیک انجام می شود.

علائم سفلیس:

اولین علامت بیماری سفلیس معمولا زخمی دردناک، گرد و سخت روی آلت تناسلی یا مقعد است. این بیماری از طریق تماس مستقیم با این زخم گسترش می یابد. بعد از مدتی ممکن است جوش هایی روی کف پا، کف دست یا سایر قسمت های بدن همراه با تورم غدد، تب،  ریزش مو یا خستگی نیز دیده شود. در مرحله آخر علائم شامل آسیب رساندن به اندام های بدن از جمله قلب، مغز، کبد، اعصاب و چشم ها می باشند.

کلامیدیا (Chlamydia)

کلامیدیا از جمله بیماری های مقاربتی است که اگر درمان نشود منجر به ناباروری می شود. درمان کلامیدیا نیز با آنتی بیوتیک انجام می شود اما اغلب به دلیل نداشتن علائم خاصی تشخیص داده نمی شود. کلامیدیا همچنین مقعد و گلو را نیز می تواند عفونی کند.

علائم کلامیدیا در مردان:

سوزش و خارش در نوک آلت تناسلی مرد، ترشح و درد در هنگام ادرار

علائم کلامیدیا در زنان:

خارش واژن، ترشحات با بوی تند، درد در رابطه جنسی و ادرار دردناک

ویروس هرپس سیمپلکس نوع اول (تبخال)

 تبخال دردناکی که روی لب هایتان می زند احتمالا توسط نوعی ویروس تبخال به نام HSV-   1 ایجاد می شود. این ویروس معمولا مقاربتی به حساب نمی آید. این ویروس به راحتی بین اعضای خانواده یا از طریق بوسیدن منتقل می شود. همچنین می تواند به اندام های تناسلی از طریق تماس جنسی یا دهانی با فرد آلوده منتقل شود. با اینکه این بیماری درمان قطعی ندارد اما داروها می توانند از شیوع این بیماری پیشگیری کنند.

علائم ویروس هرپس سیمپلکس نوع اول :

تبخال هایی که گاه به گاه روی لب ها به وجود می آیند که ممکن است روی اندام های تناسلی نیز دیده شوند.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع دوم (تبخال تناسلی)

 در اغلب موارد تبخال تناسلی از طریق ویروسی به نام HSV-2 به وجود می آید. این بیماری به شدت مسری بوده و می تواند از طریق رابطه جنسی یا تماس مستقیم با تبخال منتقل شود. این ویروس نیز مانند HSV-1 درمانی ندارد اما داروهای ضد ویروس از شیوع علائم آن جلوگیری می کنند.

علائم تبخال تناسلی نوع دوم:

تبخال های دردناک در ناحیه تناسلی، سینه، ران یا باسن که می تواند از طریق رابطه دهانی به لب ها نیز منتقل شود.

هپاتیت ب

هپاتیتB  ویروسی است که می تواند منجر به آسیب های شدید کبدی شود. این بیماری از طریق خون یا دیگر مایعات بدن منتقل می شود. مردم از طریق رابطه جنسی، سوزن های آلوده، زایمان و به اشتراک گذاشتن مسواک یا تیغ به این بیماری مبتلا می شوند. درمانی برای این بیماری نیست اما داروها می توانند تا حدی این ویروس را کنترل کنند.

علائم هپاتیت ب:

حالت تهوع، دل درد، ادرار تیره رنگ، خستگی و زردی پوست و چشم از علائم هپاتیت ب حاد می باشند. عفونت مزمن می تواند منجر به سیروز کبدی یا سرطان کبد شود. برخی افراد نیز تا سال ها هیچ علائم خاصی مشاهده نمی کنند.

ویروس HIV یا بیماری ایدز

ویروس ایدز یا HIV سیستم دفاعی بدن را در برابر عفونت تضعیف می کند. ویروس HIV از طریق رابطه جنسی محافظت نشده، سوزن های آلوده یا مادر به فرزند منتقل می شود. افراد مبتلا به این بیماری ممکن است علائم خاصی نداشته باشند به همین دلیل آزمایش خون بهترین راه برای تشخیص ایدز است. تشخیص و درمان به موقع نیز برای جلوگیری از بیماری های جدی بسیار اهمیت دارد.  

علائم اولیه ویروس ایدز:

بیشتر مبتلایان به بیماری ایدز علائم خاصی ندارند اما برخی افراد یک تا دو ماه بعد از عفونت گاهی علائمی شبیه به بیماری سرما خوردگی و آنفولانزا دارند: غده های متورم، تب،  سردرد و خستگی. همچنین زخم های سفیدی در دهان ایجاد می شوند.

تریکوموناسیس (Trichomoniasis)

تریکوموناسیس توسط انگلی در رابطه جنسی منتقل می شود. این بیماری با دارو قابل درمان است.

علائم تریکوموناسیس در مردان:

بیشتر مردان علائم مشخصی ندارند اما در برخی از آن ها ترشحات خفیف یا سوزش کم در زمان ادرار مشاهده می شود.

علائم تریکوموناسیس در زنان:

این بیماری در زنان می تواند منجر به ترشحات زرد یا سبز رنگ با بوی تند، خارش واژن یا درد زمان رابطه جنسی یا ادرار شود. علائم معمولا 5 تا 28 روز بعد از وارد شدن انگل به بدن مشاهده می شود.

شانکروئید یا آتشک (Chancroid)

شانکروئید بیماری مقاربتی باکتریایی رایج در آفریقا و آسیا است. ولی به ندرت در ایالات متحده دیده می شود. این بیماری زخم هایی را روی آلت تناسلی به وجود می آورد که باکتری را از فردی به فرد دیگر منتقل می کند. آنتی بیوتیک می تواند این عفونت را درمان کند.

علائم شانکروئید یا آتشک در مردان:

برآمدگی های دردناک روی آلت تناسلی که می تواند منجر به زخم های باز چرکی و درد در ناحیه تناسلی شود.

علائم شانکروئید یا آتشک در زنان:

برآمدگی های دردناک در ناحیه تناسلی که می تواند منجر به زخم های باز و غدد لنفاوی متورم در کشاله ران شود.

لمفوگرانولوم ونروم (LGV)

LGV (Lymphogranuloma Venereum) نوعی از بیماری کلامیدیا است که در ایالات متحده به ندرت مشاهده می شود. همچنین این بیماری در مردانی که با مردان دیگر رابطه جنسی دارند بیشتر دیده می شود. لمفوگرانولوم ونروم (LGV) نیز مانند انواع دیگر کلامیدیا با آنتی بیوتیک درمان می شود.

علائم لمفوگرانولوم ونروم (LGV):

زخم های باز روی ناحیه تناسلی، سردرد، تب، خستگی و غدد لنفاوی متورم در کشاله ران. اگر این بیماری از راه رابطه جنسی از مقعد منتقل شده باشد منجر به ترشح خونریزی مقعد می شود.

التهاب لگن

این بیماری به تنهایی بیماری مقاربتی (STD) محسوب نشده و در واقع عوارض جدی بیماری های مقاربتی درمان نشده مانند کلامیدیا و سوزاک به شمار می رود. بیماری التهابی لگن زمانی رخ می دهد که باکتری منجر به عفونت رحم و سایر ارگان های تولید مثل زنان می شود. به منظور جلوگیری از ناباروری بهتر است سریعا برای درمان اقدام کنید.

علائم التهاب لگن:

درد زیر شکم، تب، ترشح غیر طبیعی، درد در رابطه جنسی، درد در زمان ادرار و لکه بینی. با این حال اغلب علائم هشدار دهنده ی خاصی دیده نمی شود.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی (STD) هستند؟

افرادی که به لحاظ جنسی فعال تر هستند، ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های  مقاربتی قرار گیرد. نوجوانان و جوانان نسبت به سایر افراد راحت تر دچار این نوع بیماری ها می شوند. تا سن ۲۵ سالگی، نیمی از  بزرگسالانی که از لحاظ جنسی فعال هستند به بیماری مقاربتی مبتلا می شوند. داشتن شرکای جنسی متعدد می تواند خطر ابتلا به این نوع بیماری ها را افزایش دهد. خطر ابتلا به برخی بیماری های مقاربتی مثل سفیلیس و LGV در میان مردانی که با همجنسان خود رابطه جنسی برقرار می کنند، در حال افزایش است.

آیا افراد باکره نیز دچار بیماری های مقاربتی می شوند؟

بله این امکان وجود دارد. بیشتر بیماری های مقاربتی ممکن است از طریق سایر فعالیت های جنسی همچون تماس پوست به پوست یا رابطه جنسی دهانی منتقل شود. به خصوص در بیماری هایی که ضایعات  یا زخم های ناحیه تناسلی را ایجاد می کنند این موضوع صحیح است.

پیشگیری از بیماری های مقاربتی

بهترین روش برای پیشگیری از این نوع بیماری ها پرهیز از داشتن  هر نوع  تماس جنسی یا تماس با فرد آلوده است. برای کاهش خطر ابتلا به بیماری های مقاربتی موارد زیر را مدنظر داشته باشید:

• از شریک جنسی خود در مورد وجود بیماری مقاربتی سوال کنید.
• از شریک جنسی خود بخواهید قبل از فعالیت جنسی آزمایش دهد.
• از کاندوم استفاده کنید.
• اگر شریک جنسی شما نشانه های بیماری مقاربتی را دارد از داشتن رابطه جنسی با او خودداری کنید.
• در مورد نشانه های این نوع بیماری محتاط باشید و به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.

محدودیت های استفاده از کاندوم

با اینکه کاندوم یک روش موثر برای پیشگیری از توسعه برخی از بیماری های مقاربتی است، اما این روش برای این منظور کامل و بی عیب و نقص نیست. کاندوم در مراقبت از سوزاک، کلامیدیا،HIV  و تریکوموناسیس موثر است اما محافظت کمتری در برابر هرپس، سیفیلیس و زگیل ناحیه تناسلی فراهم می کند. این عفونت ها ممکن است از طریق تماس با  زخم ها یا ضایعات پوستی منتقل شوند. در نهایت نیز کاندوم ها نمی توانند از شما در برابر شپش ناحیه تناسلی و گال محافظت کنند.

چگونه شریک جنسی خود را مطلع سازیم؟

اگر فکر می کنید به بیماری مقاربتی مبتلا هستید، هرچه سریع تر با شریک جنسی خود صحبت کنید. شما ممکن است عفونت را در طول دوره درمان یا استفاده از کاندوم به فرد مقابل انتقال دهید. پزشک  تلاش می کند هر دو نفر را به صورت هم زمان مورد بررسی و درمان قرار دهد. مطلع ساختن شری جنسی تان از بیماری مقاربتی که به ان مبتلا هستید ممکن است برایتان کمی دشوار باشد. به شریک خود اجازه دهید در این زمینه سوالاتی بپرسد و احساسات خود را نشان دهد.

بیماری های مقاربتی و بارداری

برای زنان باردار لازم است که از لحاظ وجود بیماری های مقاربتی مورد بررسی قرار گیرند. این نوع بیماری ها می توانند  درد زایمان را زودتر از موعد مقرر ایجاد کنند و یا فرایند زایمان را دشوارتر سازند. علاوه بر این، بیماری های مقاربتی به جنین نیز منتقل می شوند. این بیماری ها ممکن است به شیوه های مختلف همچون وزن کم به هنگام تولد، مشکلات  عصبی، کوری، بیماری کبدی و عفونت شدید بر روی کودک  اثر بگذارند. برای به حداقل رساندن عوارض این نوع بیماری ها درمان های مختلفی وجود دارد. درمان در طول بارداری می تواند برخی از بیماری های مقاربتی را درمان کند و خطر انتقال آن به کودک را کمتر نماید.

آیا امکان بازگشت بیماری های مقاربتی (STD) وجود دارد؟

بیشتر شیوه های درمانی نمی توانند امکان ابتلا به این گونه بیماری ها را در آینده نیز از بین ببرند. یک دوره درمانی با استفاده از داروها ممکن است سوزاک، سیفلیس، کلامیدیا یا تریکوموناسیس را درمان کند. اما قرار گرفتن مجدد در معرض این بیماری ها ممکن است عفونت جدیدی را آغاز نماید. اگر شریک جنسی شما درمان نشود، شما نیز ممکن است دوباره به بیماری مبتلا گردید. در صورتی که برای محافظت از خودتان اقدامات احتیاطی را انجام ندهید امکان عفونت دوباره وجود دارد.

 مرجع:

منبع