مونونوکلئوز عفونی چیست؟

 مونونوکلئوز عفونی چیست؟

مونونوکلئوز عفونی عفونت رایجی است که توسط ویروس اپشتین بار ایجاد می شود به این بیماری ، بیماری بوسه نیز می گویند نشانه های مونونوکلئوز عفونی در برگیرنده خستگی، گلو درد، تب و غدد لنفاوی متورم است درمانی برای این شرایط وجود ندارد اما مراقبت های حمایتی همچون استراحت کردن و نوشیدن مایعات بسیار، می تواند مفید باشد این بیماری بدون درمان بهبود پیدا می کند اما نشانه هایش ممکن است از چند هفته تا ماه طول بکشد

 ویروس اپشتین بار چیست؟

اکثریت قریب به اتفاق عفونت های مونونوکلئوزبیش از ۹۰ درصدشان توسط ویروس اپشتین بار ایجاد می شوند که جزو خانواده ویروس هرپس محسوب می شود این ویروس توسط پروفسور آنتونی اپشتین و بار در انگلستان کشف شد از آنجایی که این ویروس باعث افزایش گلبول های سفید خاصی در جریان خون می شود به آن ها مونونوکلئوز می گویند

علل ایجاد این عفونت چیست؟

تخمین زده شده است که بیش از ۹۵ درصد بزرگسالان آمریکایی تا سنین ۳۵ تا ۴۹ سالگی خود، در بدنشان آنتی بادی های ویروس اپشتین بار را دارند حضور آنتی بادی بدین معناست که فرد موردنظر در گذشته با این ویروس آلوده شده است این ویروس یکی از شایع ترین علل عفونت است اگرچه بیماری های دیگری نیز وجود دارد که باعث ایجاد نشانه های مشابهی می شود

 فاکتورهای خطر برای مونونوکلئوز چیست؟

هر فردی ممکن است از این عفونت ویروسی رنج ببرد با اینحال، عفونت مونونوکلئوز در سنین ۵ و ۲۵ سالگی شایع تر است ۹۰ تا ۹۵ درصد بزرگسالان در گذشته به این ویروس آلوده شده اند حدود ۱ الی ۳ درصد دانشجویان هر سال با این ویروس آلوده می شوند این شرایط می تواند از طریق بزاق بوسیدن ، جریان خون و تماس جنسی به افراد منتقل شود

 مونونوکلئوز چگونه منتشر می شود؟

این بیماری به راحتی از طریق تماس تصادفی به افراد دیگر منتقل می شود در میان نوجوانان، بوسه رایج ترین روش برای انتقال آن است ویروس اپشتین بار به وسیله هوا منتقل می شود و می تواند توسط ذراتی که فرد به هنگام عطسه یا سرفه به هوا وارد می کند، منتقل شود به اشتراک گذاشتن غذاها یا نوشیدنی ها با فرد آلوده می تواند به انتشار ویروس اپشتین بار کمک کند

 مونونوکلئوز چه مدت مسری است؟

بیشتر افرادی که با ویروس اپشتین بار در تماس هستند ، هرگز عفونت فعالی را توسعه نمی دهند در عوض این افراد آنتی بادی هایی را تولید می کنند که باعث ایمنی آن ها می شود دوره انکوباسیون برای مونو ۴ تا ۶ هفته است، به این معنی که مدت زمان طولانی پس از قرار گرفتن در معرض آن طول می کشد تا فرد نشانه ها را از خود بروز دهد این بیماری برای چند هفته یا بیشتر در طول عفونت فعال، مسری است

نشانه های مونو نوکلئوز چیست؟

نشانه های مونو در آغاز بیماری در مقایسه با اواخر آن، متفاوت است نشانه های اولیه در عرض سه روز اول ممکن است لرز، از دست دادن اشتها و احساس کمبود انرژی یا بی قراری باشد نشانه های شدیدتر ممکن است بعد از سه روز اول رخ دهد و در برگیرنده خستگی طولانی مدت، غدد لنفاوی متورم در گردن، تب، گلو درد شدید است نشانه های گلو می تواند بسیار حاد و شدید باشد

 علائم بیماری مونونوکلئوز چیست؟

علائم شایع این بیماری در برگیرنده غدد لنفاوی متورم، بزرگ شده و لوزه قرمز در گردن است تب نیز ممکن است از ۱۰۲ درجه فارنهایت تا۱۰۴ درجه فارنهایت متغیر باشد حدود یک سوم از افرادی که این بیماری دارند پوشش سفید رنگی بر روی لوزه خود خواهند داشت تقریبا ۵۰ درصد افراد مبتلا به عفونت مونونوکلئوز، طحال متورمی دارند بزرگ شدن کبد نیز ممکن است رخ دهد تعداد کمی از افراد حدود ۵ درصد راش های پوستس قرمز رنگی را توسعه می دهند

 عفونت مونونوکلئوز چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص این شرایط ممکن است تست های مختلفی به کار رود در مراحل اولیه، پزشک بر اساس نشانه ها و علائم بیمار به عفونت مشکوک می شود سپس تست های مختلفی برای تعیین سایر شرایط احتمالی که باعث ایجاد نشانه ها می شود تجویز می گردد تعداد گلبول های سفید به نام لنفوسیت ها ممکن است در مراحل اولیه عفونت افزایش پیدا کند لنفوسیت ها زمانی که زیر میکروسکوپ مورد بررسی قرار می گیرند ممکن است ظاهر متفاوتی داشته باشند آزمایش خون همچون د آزمون آنتی بادی heterophil و تست monospot می تواند برای تایید تشخیص منو استفاده شود این آزمایش ها سطح آنتی بادی ها را در خون اندازه گیری می کنند آنتی بادی ها معمولا بعد از دو تا سه هفته به بیماری قابل تشخیص اند یکی دیگر از علائم بالقوه عفونت مونو، استفاده از تست کبد غیر طبیعی است

 دوره معمول و درمان مونو چیست؟

مونونوکلئوز همانند سایر بیماری های ویروسی، باید دوره خود را کامل کند و معمولا بدون درمان بهبود می یابد داروهای ضدویروسی برای درمان مونو مفید و موثر نیستند شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این داروها عفونت مونو را طولانی تر می کنند درمان مونو تمرکز بر روی تسکین نشانه هاست درد، تب و سردرد را می توان به کمک استامینوفن درمان کرد استراحت و خواب زیاد، نوشیدن مایعات می تواند نشانه ها را تسکین ببخشد گلودرد معمولا یکی از ناراحت کننده ترین نشانه های مونوست و در طول ۵ الی ۷ روز اول عفونت بدتر می شود این گلو درد بعد از این مدت به تدریج بهبود پیدا می کند

 ایا عوارض طولانی مدت مرتبط با مونو وجود دارد؟

برخی از افراد برای چند ماه بعد از آلوده شدن به ویروس، احساس خستگی دارند بهتر است به مدت ۶ الی ۸ هفته بعد از ظهور نشانه ها از انجام ورزش های تماسی خودداری کنید زیرا ضربه به شکم می تواند باعث آسیب به طحال یا ترکیدن آن شود این ویروس برای بیش از ۱۸ ماه بعد از آلوده شدن، ممکن است در بزاق حضور داشته باشد فردی که نشانه ها را برای بیش از ۶ ماه داشته باشد به عفونت مزمن مبتلا شده است

 عوارض مونو چیست؟

التهاب خفیف کبد اغلب جزو عوارض مونونوکلئوز محسوب می شود هپاتیت مرتبط با مونو معمولا حاد و جدی نیست و نیازی به درمان ندارد احتمال پاره شدن طحال یکی از عوارض خطرناک این ویروس محسوب می شود عوارض جدی در این شرایط نادر است و معمولا هرگز باعث مرگ افراد نمی شود عوارض حاد و نادر این بیماری در برگیرنده التهاب قلب، التهاب دیواره قلب، التهاب مغز و نابودی گلبول های قرمز است افرادی که در سیستم ایمنی خود مشکل دارند همچون مبتلایان به ایدز یا افرادی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند بیشتر از سایر افراد در معرض فرم تهاجمی این عفونت قرار دارند

 عفونت مونونوکلئوز در یک نگاه

حقایق کلیدی در مورد عفونت مونونوکلئوز به شرح زیر است:

• ویروس اپشتین بار عفونت مسری است که باعث ایجاد عفونت مونونوکلئوز می شود

• این بیماری توسط تماس تصادفی و معمولا از طریق بزاق منتقل می شود دوره اینکوباسیون آن ۴ الی ۶ هفته است

• اکثریت قریب به اتفاق بزرگسالان آنتی بادی هایی در برابر این ویروس دارند این موضوع بدین معنی است که قبلا با ویروس آلوده شده و در برابر آن ایمن هستند

• خستگی، گلودرد شدید، غدد لنفاوی متورم و تب نشانه های رایج مونونوکلئوز هستند

• آزمایش خون خاص برای تایید تشخیص مونو مورد استفاده قرار می گیرد

• موتو با طحال بزرگ شده و التهاب کبد مرتبط است

• افراد مبتلا به این ویروس باید در طول دوره فعال و ریکاوری آن، از انجام ورزش های تماسی خودداری کنند زیرا احتمال اسیب به طحال وجود دارد