معرفی بیماری

سرطان غدد فوق کلیه یا سرطان آدرنال، نوعی سرطان نادر است که در غدد کوچک و مثلثی شکلی به وجود می آید (غدد آدرنال) که در بالای کلیه ها واقع شده اند. غدد آدرنال هورمون هایی تولید می کنند که به تمام بافت ها و اندام های بدن دستورالعمل هایی ارائه می دهد و عملکرد آنها را تنظیم می کنند.

سرطان آدرنال که سرطان آدرنوکورتیکال (adrenocortical) نیز نامیده می شود، می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در کودکان زیر 5 سال و در بزرگسالان 30 تا 60 ساله دیده می شود.

سرطان ادرنال اغلب تهاجمی است. اگر این سرطان در مراحل اولیه شناسایی شود شانس درمان نیز وجود دارد، اما اگر سرطان به مناطق فراتر از غده آدرنال پخش شود، احتمال بهبودی کمتر است. درمان این نوع سرطان می تواند برای تاخیر در پیشرفت و یا عود بیماری مورد استفاده قرار گیرد.

هر رشد اضافی که در غدد آدرنال ایجاد می شود، نشان دهنده سرطان نیست. تومورهای غیر سرطانی آدرنال (خوش خیم) از جمله آدنوم و یا فئوکروموسیتوم، نیز می توانند در غده آدرنال تشکیل شوند.

تشخیص سرطان آدرنال

فرایندهایی که برای تشخیص این نوع سرطان مورد استفاده قرار می گیرد به شرح زیر است:

آزمایش خون و ادرار: آزمایش خون و ادرار می تواند سطح غیر عادی هورمون های تولید شده توسط غدد آدرنال مثل کورتیزول و آلدوسترون و آندروژن را مشخص کند.
آزمایشات تصویربرداری: پزشک ممکن است برای شناسایی زائده های موجود در غدد آدرنال، سی تی اسکن یا ام آر آی تجویز کند. این تست ها همچنین برای بررسی توسعه سرطان به سایر قسمت های بدن مثل ریه و کبد انجام می شود.
تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی غدد آدرنال: اگر پزشک به وجود سرطان مشکوک شود، برداشتن غدد آدرنال را توصیه خواهد کرد. این غدد در آزمایشگاه مورد بررسی قرار می گیرد. این تجزیه و تحلیل می تواند وجود سرطان را تعیین و نوع سلول های درگیر را مشخص کند.

درمان بیماری

درمان این نوع سرطان اغلب به صورت جراحی برای برداشتن غدد آدرنال است. سایر درمان ها شامل پرتو درمانی است و شیمی درمانی است. پرتو درمانی از پرتوهایی با انرژی بالا مثل اشعه ایکس و پروتون برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند. شیمی درمانی نیز درمان دارویی است که از مواد شیمیایی برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می کند.