آرتریت عفونی (عفونت مفصلی)
- انتشار : 22-08-1400
- 0 نظر
- 3416
- سیاست انتشار مطلب
چکیده
آرتریت عفونی (عفونت مفصلی)، عفونتی دردناک در مفصل میباشد. این عفونت میتواند ناشی از میکروبهایی باشد که در جریان خون فرد از نقطهای به نقطه دیگر میروند. همچنین آرتریت عفونی میتواند زمانی ایجاد شود که یک جراحت نفوذ کننده، میکروب را مستقیما به مفصل برساند.
احتمال ابتلا به آرتریت عفونی در سالمندان و نوزادان بیشتر است. در این بیماری اغلب زانوها درگیر می شوند، اما عفونت مفصلی میتواند مفصل لگن، شانه و دیگر مفاصل را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این عفونت میتواند سریعا و به شدت، به غضروف و استخوان مفصل آسیب وارد کند. بنابراین درمان سریع و به موقع در این مورد ضروری است.
درمان عفونت مفصلی شامل کشیدن چرک و عفونت از مفصل با سوزن یا به کمک جراحی است. آنتیبوتیکها نیز معمولاً برای درمان عفونت مورد استفاده قرار می گیرند.
علائم و نشانه ها
آرتریت عفونی معمولا ناراحتی زیادی ایجاد می کند و باعث می شود استفاده از مفصل آسیب دیده دشوار باشد. مفصل آسیب دیده ممکن است متورم، قرمز و گرم باشد و فرد بیمار دچار تب شود.
چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر به طور ناگهانی درد شدیدی در مفصل خود احساس کردید، حتما با یک پزشک مشورت کنید. درمان سریع و زود هنگام می تواند آسیب وارد شده به مفاصل را کاهش دهد.
علت ها
آرتریت عفونی یا عفونت مفصلی میتواند توسط عفونتهای باکتریایی، ویروسی یا قارچی ایجاد شود. شایعترین علت این بیماری، عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus) یا استاف (staph)است. این باکتری به طور معمول بر روی پوست سالم نیز زندگی می کند.
آرتریت عفونی زمانی ایجاد میشود که یک عفونت پوستی یا ادراری از طریق جریان خون به مفصل منتقل شود. در برخی موارد نیز زخمهای باز، تزریق دارو یا انجام جراحی نزدیک یا درون مفصل میتوانند راهی برای ورود میکروبها باشند. البته بروز چنین شرایطی شیوع کمتری دارد.
قشر پوشاننده مفاصل که سینوویم (synovium) نام دارد، توانایی اندکی برای محافظت از خود در برابر عفونت دارد. واکنش بدن به عفونت، مثل التهاب که می تواند فشار را افزایش و جریان خون درون مفصل را کاهش دهد، به اسیب منجر می شود.
عوامل خطر
عواملی که خطر آرتریت عفونی را افزایش میدهند، عبارتنداز:
- وجود مشکلات مفصلی: مشکلات و بیماریهای مزمنی که مفاصل را تحت تأثیر قرار میدهند، مثل پوکی استخوان، روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید)، نقرس یا لوپوس و همچنین عواملی مثل سابقه جراحی مفصل یا آسیب های مفصلی، می توانند خطر ابتلا به آرتریت عفونی را افزایش دهند.
- داروهای روماتیسم مفصلی (آرتریت روماتوئید): افرادی که به آرتریت روماتوئید مبتلا هستند ممکن است بیشتر در معرض ابتلا به عفونت مفصلی باشند، زیرا داروهایی که مصرف می کنند می تواند سیستم ایمنی را سرکوب کند و باعث ایجاد عفونت شود. تشخیص عفونت مفصلی در افراد مبتلا به آرتریت روماتوئید دشوار است زیرا بیشتر نشانه ها و علائم آن شبیه هم هستند.
- شکنندگی پوست: پوستی که به راحتی می شکند و به سختی درمان می شود می تواند باکتری ها را به سایر قسمت های بدن نیز برساند. بیماریهای پوستی مثل پسوریازیس و اگزما و همچنین زخمهای پوستی عفونی ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. همچنین افرادی که به طور مرتب تزریق انجام میدهند، احتمال دارد در محل تزریق دچار عفونت شوند.
- سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف تری هستند، بیشتر در معرض عفونت مفصلی قرار دارند. این افراد شامل مبتلایان به دیابت، مشکلات کبدی و کلیوی و همچنین کسانی می باشند که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی مصرف می کنند.
- آسیب و ضربه به مفصل: نیش حشرات، زخم یا بریدگی های روی مفاصل نیز می تواند خطر ابتلا به عفونت مفصلی را افزایش دهد. داشتن ترکیبی از عوامل خطر، فرد را در معرض خطر بیشتری قرار میدهد.
عوارض و پیامدها
اگر درمان با تأخیر صورت گیرد، آرتریت عفونی میتواند منجر به از بین رفتن مفصل و آسیب دائمی گردد.
تشخیص بیماری
آزمایشات زیر معمولاً به تشخیص آرتریت عفونی کمک میکنند:
- بررسی مایع مفصلی: عفونت میتواند رنگ، استحکام، حجم و ترکیب مایع درون مفصل را تغییر دهد. نمونه برداری از این مایع معمولا به تشخیص چنین شرایطی کمک خواهد کرد. مایع را از مفصل آسیب دیده به کمک سوزن برمی دارند. تست های آزمایشگاهی می توانند اندامی را که باعث عفونت شده است، تشخیص دهند. به کمک این تشخیص پزشک می تواند درمان مناسبی برای بیمار در نظر بگیرد.
- آزمایش خون: این آزمایش میتواند وجود عفونت را در خون تشخیص دهد.
- تستهای تصویر برداری: تصویر برداری با اشعه ایکس و دیگر روشهای تصویر برداری میتوانند آسیب وارد شده به مفصل را نشان دهد.
درمان بیماری
پزشکان معمولا با خارج کردن چرک و عفونت از مفصل و استفاده از آنتی بیوتیک، عفونت مفصلی را درمان می کنند.
تخلیه مفصل
برداشتن مایع مفصلی عفونی شده، ضروری میباشد. شیوههای تخلیه شامل موارد زیر است:
- استفاده از سوزن: در برخی موارد، پزشک می تواند مایع عفونی را با فرو بردن سوزنی به داخل فضای مفصل، خارج سازد.
- آرتروسکوپی: در این روش، لولهای منعطف را که دوربینی در سر آن قرار دارد، از طریق سوراخی کوچک به مفصل وارد میکنند. سپس لولههای تخلیه از طریق سوراخ به اطراف مفصل فرستاده شده و مایع را تخلیه میکنند.
- جراحی باز: استفاده از روش سوزن و آرتروسکوپی در برخی مفاصل مثل مفصل ران دشوار خواهد بود. در چنین شرایطی برای تخلیه این مفاصل، نیاز به جراحی باز وجود دارد.
آنتیبیوتیکها
پزشک برای انتخاب داروی موثر، باید میکروبی که باعث ایجاد عفونت شده است را شناسایی کند آنتی بیوتیک معمولا در ابتدا از طریق ورید بازو وارد بدن می شود. در مراحل بعدی، فرد می تواند از آنتی بیوتیک های خوراکی نیز استفاده کند.
دوره درمان معمولا دو تا شش هفته خواهد بود. استفاده از آنتی بیوتیک نیز عوارض جانبی همچون حالت تهوع، استفراغ و اسهال را در پی خواهد داشت. واکنش آلرژیک نیز ممکن است رخ دهد. از پزشک خود در مورد عوارض جانبی داروها سوال کنید.
آمادگی برای ملاقات با پزشک
اگر مفاصلتان ملتهب و دردناک هستند، در ابتدا می توانید توسط یک پزشک عمومی ویزیت شوید. سپس او ممکن است شما را به یک جراح ارتوپد و یا متخصص بیماری های عفونی یا متخصص مفصل (روماتولوژیست) ارجاع دهد.
اطلاعات زیر به شما کمک می کند برای ملاقات با پزشک آماده شوید:
کاری که می توان انجام داد
زمانی که می خواهید قرار ملاقاتی با پزشک ترتیب دهید، در مورد کارهایی که از قبل باید انجام دهید سوال کنید، مثل رژیم غذایی پیش از معاینه پزشک و غیره. همچنین می توانید فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:
-
علائم بیماری؛ از جمله تمام علائم دیگری که از نظر خودتان ارتباطی به علت مراجعه شما به پزشک ندارند.
- اطلاعات شخصی مهم و کلیدی؛ از جمله بیماری های دیگری که به آن مبتلا هستید و یا عفونت هایی که اخیرا به آن دچار شده اید.
- داروهایی که مصرف می کنید؛ از جمله مکمل ها، ویتامین ها و سایر داروهای بدون نسخه مراه با دوز مصرف آنها.
- سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید.
اگر برایتان امکان دارد، فردی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه خود ببرید تا اطلاعات بیان شده توسط پزشک را به خاطر بسپارد.
سوالاتی که می توانید در رابطه با آرتریت عفونی از پزشکتان بپرسید شامل موارد زیر است:
- علل احتمالی بروز این علائم کدام است؟
- آیا علت های دیگری نیز می تواند سبب بروز این علائم شده باشد؟
- نیاز به انجام چه آزمایش هایی وجود دارد؟
- آیا این شرایط موقت و یا دائمی است؟
- بهترین اقدام ممکن چیست؟
- آیا جایگزینی برای روش پیشنهادی شما وجود دارد؟
- پس از درمان چه مدت طول می کشد تا این علائم بهبود یابند؟
- در این فاصله، برای کاهش درد مفصل چه کاری می توان انجام داد؟
- آیا در معرض خطر عوارض طولانی مدت قرار دارم؟
- چگونه می توانم این شرایط را همراه با بیماری های دیگر خود مدیریت و کنترل کنم؟
- آیا باید به یک متخصص مراجعه کنم؟
- بروشور یا سایتی برای کسب اطلاعات بیشتر وجود دارد؟
از پزشک چه انتظاری می توان داشت؟
سوالاتی که پزشک ممکن است از شما بپرسد عبارتند از:
- علائمتان چه وقت شروع شد؟
- آیا این علائم گاه به گاه بروز می کنند و یا مداوم هستند؟
- شدت علائم چقدر است؟
- معمولا چه عاملی ممکن است علائمتان را بهبود بخشد؟
- چه عاملی ممکن است این علائم را شدت بخشد؟
- آیا قبلا عمل جراحی یا جایگزینی مفصل داشته اید؟
- آیا داروی مخدر یا روان گردان مصرف می کنید؟
مرجع
منبع
تا کنون نظری ثبت نشده است، اولین نفری باشید که نظرتان را ثبت می کنید.