فلووکسامین مینو
فلووکسامین مینو قرص خوراکی 50 mg
-
نام دارو
فلووکسامین مینو
-
نام عمومی
FLUVOXAMINE MALEATE TABLET ORAL 50 mg
-
شکل دارویی
قرص
-
نحوه مصرف
خوراکی
-
صاحب پروانه
داروئی ارایشی وبهداشتی مینو
-
صاحب برند
داروئی ارایشی وبهداشتی مینو
-
تولید کننده
داروئی ارایشی وبهداشتی مینو
-
تاریخ اعتبار پروانه
1399/04/23
-
GTIN
-
IRC
-
تعداد در بسته
100 TABLET in 10 BLISTER PACK in 1 BOX
ثبت نظر فلووکسامین مینو
موارد مصرف فلووکسامین مینو قرص خوراکی 50 mg
ين دارو در درمان وسواس و افسردگی به كار می رود.
عوارض جانبی فلووکسامین مینو قرص خوراکی 50 mg
1- در بيماران مبتلا به نارسايي كبدي يا سابقه حمله عصبي با احتياط فراوان مصرف شود.2- به دليل تمايل به خودكشي در اين بيماران بايد كمترين مقدار ممكن از دارو در اختيار بيمار قرار گيرد.
تداخل های دارویی فلووکسامین مینو قرص خوراکی 50 mg
اين دارو غلظت پلاسمايي فني توئين، كينيدين، هالوپریدول، سيزاپرايد،ترفنادين، آلپرازولام، تريازولام، ديازپام، ميدازولام،پروپرانولول، متوپرولول، كافئين، تئوفيلين، كاربامازپين، كلوزاپين، متادون و وارفارين را افزايش مي دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو هاي ضدافسردگي سه حلقه اي و دارو هاي مقلد سروتونين موجب تشديد عوارض جانبي دارو می-شود. مصرف اين دارو همزمان با مهاركنندگان مونوآمين اكسيداز می تواند منجر به واكنش-هاي خطرناك كشنده شود. مصرف همزمان الكل می تواند موجب تضعيف شديد CNS گردد. مصرف همزمان اين دارو با ديلتيازم موجب بروز برادي كاردي می شود.
نکات قابل توصیه فلووکسامین مینو قرص خوراکی 50 mg
1- در صورت مصرف همزمان فلووكسامين با بتابلاکرها، تئوفيلين، كاربامازپين، كلوزاپين، متادون و ديلتيازم مقدارمصرف اين داروها را بايد كاهش داد.2- در بيماران مبتلا به اختلال كبدي، مقدار مصرف دارو را بايد كاهش داد.3- در صورت تجويز بلند مدت اين دارو براي كودكان، بايد پارامتر هاي رشد را كنترل كرد.4- حداقل 14روز فاصله زماني بين مصرف مهاركننده هاي مونوآمين اكسيداز و فلووكسامين بايد در نظر گرفته شود. 5- مصرف اين دارو بايد به تدريج قطع شود. در هر7 -5 روز يك بار، مقدار مصرف را بايد به ميزان 50 میلیگرم كاهش داد.6- برای دستيابي به اثرات درماني دارو ممكن است چند هفته زمان لازم باشد.7- در صورت بروز بثورات پوستي، كهير يا ساير واكنش هاي آلرژیک پوستي به پزشك مراجعه شود.8- به دليل عوارض خواب آلودگي، اختلال بينايي و اختلال در فكركردن هنگام رانندگي يا انجام كار هايی كه نياز به هوشياري و دقت دارند بايد احتياط كرد.