اکتمرا 80 میلی گرم/4 میلی لیتر محلول غلیظ تزریقی پرنترال 20 mg/1mL 4MILLILITER

اکتمرا : توسیلیزومب ( با نام انگلیسی : Tocilizumab) که با نام آتلیزومب هم شناخته می‌شود، یک داروی سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که بیشتر در درمان روماتیسم مفصلی و آرتریت ایدیوپاتیک گستردهٔ جوانان (نوعی آرتریت شدید در کودکان) استفاده می‌شود.

این دارو، پادتن انسانی‌شدهٔ گیرندهٔ اینترلوکین ۶ است. اینترلوکین ۶ یکی از انواعِ سیتوکین‌هاست که نقش حیاتی و مهمی در سیستم ایمنی بدن انسان ایفا می‌کند و در پاتوژنز اختلالاتی نظیر بیماری‌های خودایمنی، مولتیپل میلوما و سرطان پروستات نقش دارد.

از این دارو، در درمان سندرم دویک آرتریت گیجگاهی و سندرم کَسلمن (نوعی تومور خوش‌خیم لنفوسیت بی) هم استفاده شده‌است. در چین و ایتالیا یک دوره درمانی تجربی با این دارو برای کنترل کرونا ویروس درحال انجام است.

آرتروز روماتوئید (RA) , آرتروز سلول بزرگ , آرتروز ایدیوپاتیک سیستمیک نوجوانان

• آرتروز روماتوئید (RA) : توسیلیزوماب برای درمان بیماران بزرگسال مبتلا به آرتریت روماتوئید متوسط تا شدید که پاسخ ناکافی به یک یا چند داروی ضد روماتیسم اصلاح کننده بیماری (DMARDs) داشته اند، مورد استفاده قرار می گیرد.
• آرتروز سلول بزرگ : برای درمان آرتریت سلول بزرگ (GCA) در بیماران بزرگسال تجویز می شود.
• آرتروز ایدیوپاتیک سیستمیک نوجوانان : برای درمان آرتروز ایدیتوپاتی سیستمیک فعال در بیماران 2 ساله و بالاتر مورد استفاده قرار می گیرد.

برای درمان گیرنده آنتی ژن کایمریک (CSR) تحت تاثیر لنفوسیت های T، ناشی از سندرم جدی و تهدید کننده حیات آزاد سازی سایتوکاین (CRS) در بزرگسالان و کودکان بیشتر از 2 سال مورد استفاده قرار می گیرد.

داروی TOCILIZUMAB INJECTION، SOLUTION، CONCENTRATE PARENTERAL 20mg/1mL 4MILLILITER برای درمان بیمارانی که ابتلا به بیماری روماتوئیدی مفصلی دارند استفاده می‌شود. این دارو برای کنترل التهاب در بدن و کاهش علائم بیماری مفصلی مانند درد، التهاب، و خستگی مصرف می‌شود. نحوه‌ی مصرف این دارو باید توسط پزشک تعیین شود و بیماران می‌بایست به دقت دستورات پزشک را دنبال نمایند. TOCILIZUMAB به صورت تزریق وریدی (IV) داخل ورید تزریق می‌شود، عادتاً به صورت یک بار در دو هفته تزریق میگردد. مقدار و زمان استفاده این دارو متفاوت است و از تنظیمات بیمار، بیماری و وضعیت بیماری بستگی دارد. داروی TOCILIZUMAB باید توسط پزشک متخصصی که درمان بیماری مفصلی شما را بر عهده دارد، نسخه شود.

• فشار خون
• سردرد
• واکنش های محل تزریق
• التهاب معده
• افزایش چربی خون
• خارش
• زخم دهانی
• عفونت دستگاه تنفسی فوقانی
• بثورات
• افزایش آلاکالاین فسفاتاز
• واکنش های پوستی مرتبط با تزریق
• بثورات دهانی
• درد های بالای شکم

واکنش های جانبی مرتبط با دوز شامل کاهش تعداد نوتروفیل ها کمتر از1000 سلول در هر میلی متر مکعب، کاهش پلاکت ها کمتر از 100،000 سلول در هر میلی متر مکعب.

آتورواستاتین , آلپرازولام , آملودیپین , متوترکسات , هیدروکسی کلروکین , گولیمومب , واکسن هموفیلوس آنفلوانزا نوع بی , آباتاسپت , دوراویرین , آلفاسپت , باسی لیکسی مب , کاناکینومب , باریسیتینیب , آدنوویروس نوع 4 و 7 زنده خوراکی

• آملودیپین : توسیلیزوماب ممکن است سطح خونی و اثرات آملودیپین را کاهش دهد. ممکن است نیاز به تنظیم دوز باشد.
• آتورواستاتین : توسیلیزوماب ممکن است سطح خونی و اثرات آتورواستاتین را کاهش دهد. به این ترتیب، اگر بیمار هر دو دارو را دریافت می کند، هنگامی که مصرف توسیلیزوماب قطع شود، ممکن است آتورواستاتین نیاز به تنظیم دوز داشته باشد.
• هیدروکسی کلرکین : استفاده از هیدروکسی کلروکین همراه با توسیلیزوماب ممکن است خطر آسیب اعصاب را افزایش دهد که یک عارضه جانبی بالقوه در هر دو دارو است. ممکن است پزشک داروهای جایگزین هیدروکسی کلرکین که با توسیلیزوماب تداخل نداشته باشد را تجویز کند.
• متوترکسات : متوتروکسات ممکن است باعث مشکلات کبدی شود و استفاده از آن با سایر داروهایی که می توانند بر کبد تاثیر بگذارند نظیر توسیلیزوماب، ممکن است این خطر را افزایش دهد.
• آلپرازولام : توسیلیزوماب ممکن است سطح خونی و اثرات آلپرازولام را کاهش دهد. به این ترتیب، اگر بیمار هر دو دارو را دریافت می کند، هنگامی که مصرف توسیلیزوماب قطع شود، ممکن است آلپرازولام نیاز به تنظیم دوز داشته باشد.

عفونت فعال ، ازدیاد حساسیت به این دارو و ترکیبات آن

اکمترا یا توسیلیزوماب آنتاگونیست گیرنده اینترلوکین 6 (IL-6) است. اینترلوکین 6 خارج سلولی توسط محرک های التهابی ایجاد می شود و واکنش های مختلف ایمنی را میانجی گری می کند. مهار گیرنده های اینترلوکین 6 بوسیله توسیلیزوماب منجر به کاهش سایتوکین و ایجاد واکنش فاز حاد می شود.

عفونت های شدید و گاهی کشنده ممکن است در طول درمان با داروی توسیلیزومب رخ دهد. بیماران باید استفاده از این دارو را متوقف کرده و در صورت بروز علائم عفونت پزشک را مطلع سازد. علائم عفونت مانند تب، لرز، درد های بدن، علائم آنفلوانزا، سرفه، تعریق، کوتاهی تنفس، اسهال، کاهش وزن، زخم های پوستی، ادرار دردناک ، یا احساس خستگی.

بیمار باید در صورتیکه تا به حال مبتلا به سل بوده، کسی در خانواده اش سل داشته یا اخیرا به نواحی پرخطر از جهت ابتلا به سل سفر کرده است، به پزشک اطلاع دهد.

مشخص نیست که آیا داروی توسیلیزومب به جنین متولد نشده آسیب خواهد رساند. بیماران در صورت باردار بودن یا قصد بارداری باید به پزشک اطلاع دهند.

ترشح توسیلیزوماب در شیر مادر مشخص نیست. بیماران هنگام استفاده از توسیلیزوماب نباید به نوزاد خود شیر بدهند.