تگاتارد قرص پیوسته رهش خوراکی 200 mg

کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌ شود.

1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت ‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم ‌ها و خونريزي لثه شود.3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي ‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش مي دهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎ يابد. دارو ‌هاي ضدافسردگي و دارو‌ هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌ کنند. اين دارو متابوليسم دارو ‌هاي ضدافسردگي سه حلقه اي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آن ها را كاهش مي‌ دهد ومنجر به كاهش اثرات آن ها می ‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي ‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي -‎يابد.كاربامازپين اثر دارو‌ هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌ دهد. اثر دارو ‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌ هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود.2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود.3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين ‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌ رسد.