تریپتان

در طول چند سال گذشته هفت تریپتان به صورت تجاری به بازار آمده است: سوماتریپتان، زولری تریپتان، ناراتریپتان، ریزاتریپتان، آلموتریپتان، فروواتریپتان و اِلِتریپتان (۱). این ترکیبات از طریق انقباض عروق کرانیال و مهار نورونی-محیطی عمل می نمایند. این مکانیسم ها اثرات نورون های ترژمینال انتقال دهنده درد را مهار کرده و در نتیجه باعث کنترل میگرن می شوند. با این وجود پاسخ دوساعته به اثرات دارویی آنها در تسکین درد، در مواقعی که سردرد ملایم است نتایج چشمگیری دارد، وگرنه در شرایطی که سردرد متوسط تا شدید است بین ۴۵ تا ۷۵ درصد بیماران جواب می گیرند. در حدود ۲۵ درصد بیماران به هیچ وجه به تریپتان ها پاسخ نمی دهند (۱). متاسفانه تریپتان های خوراکی برای بیماران مختلف به طور یکسان مؤثر نیست و بیماران مجبورند در صورت نگرفتن جواب یا مشاهده اثرات جانبی ناخواسته، یک تریپتان دیگر را انتخاب نمایند. این مشکل زمانی حادتر می شود که افراد میگرنی قبل یا در حین سردرد دارای تهوع یا استفراغ بوده و بنابراین راه خوراکی محدود شده و بایستی به صورت زیرجلدی دارو را مصرف نمایند