ماریجوانا
زمانی که افراد در مورد ماریجوانای پزشکی Medical Marijuana صحبت می کنند، در واقع به هر بخشی از این گیاه که برای تسکین بیماری ها و مشکلات سلامت مورد استفاده قرار می گیرد، اشاره دارند در این صورت ماریجوانا برای کاهش علائم و درمان بیماری ها و نه برای سرخوشی، به کار گرفته می شود.
وقتی که گیاه شاهدانه به صورت قانونی و برای مصارف دارویی به فروش می رسد، معمولا در آن هیچ تفاوتی با آن نوع شاهدانه که برای ایجاد لذت و سرخوشی مورد استفاده قرار می گیرد، وجود ندارد اما انواع جدیدی از گیاه ماریجوانا به طور خاص پرورش یافته است که در آن میزان کمتری از مواد شیمیایی سرخوشی زا وجود دارد و در عوض حاوی آن دسته از مواد شیمیایی است که خواص پزشکی و درمانی بیشتری دارند.
ماری‌جوآنا (به انگلیسی: Marijuana یا Cannabis) که در فرهنگ عامه با نام‌های علف و گل نیز شناخته می‌شود، یک داروی فعال‌کننده روان است که از برگ و گل گیاه شاهدانه به‌دست می‌آید و از آن برای اهداف تفریحی یا درمانی بهره می‌برند.
به جز ماریجوانا، ترکیبات دیگری از گیاه شاهدانه نظیر حشیش و روغن حشیش نیز به دست می‌آید که تتراهیدروکانابینول ترکیب مؤثر همهٔ فراورده‌های این گیاه و عامل اصلی آثار سرخوشی‌آور آن است. تَمدد اعصاب، سرخوشی، درون‌نگری، خنده زیاد و افزایش اشتها از مهم‌ترین آثارِ دلخواه ذهنی و جسمیِ ماریجوانا به شمار می‌رود که باعث استفاده تفریحی از آن شده‌است.
از عوارض جانبی موقتیِ احتمالی مصرف آن می‌توان به کاهش حافظهٔ کوتاه‌مدت، خشکی دهان، سرخی دیدگان، اختلال در مهارت‌های حرکتی، و گاهی احساس اضطراب و وحشت اشاره کرد.
عوارض جانبی بلندمدت در برخی موارد شامل اعتیاد فکری، کاهش قوای ذهنی در افرادی که مصرف را از نوجوانی آغاز کرده‌اند، و مشکلات رفتاری در کودکانی است که مادرانشان هنگام بارداری ماری‌جوآنا مصرف می‌کرده‌اند.
اثرات:
پس از کشیدن ماریجوانا، اثرات کوتاه‌مدت پس از چند ثانیه آشکار می‌شود و تا چند دقیقه کاملاً قابل احساس و رؤیت هستند. این اثرات نوعاً به مدت ۲ تا ۳ ساعت دوام می‌آورند. اما عنصر اصلی آن (تی.اچ.سی) تا چندین روز در بدن باقی خواهد ماند.
اثرات کوتاه‌مدت روان‌گردان ماریجوانا خاصیتی مرحله‌ای دارد و طی سه مرحله ظاهر می‌شود:
مرحلهٔ اول: اثرات ابتدایی، شامل حس آرامش، و تا درجه‌ای کمتر، سرخوشی است.
مرحلهٔ دوم: در این مرحله مواردی نظیر سهولت در تفکر فلسفی، درون‌نگری و فراشناختی همراه با اضطراب و پارانویا گزارش شده‌است.
مرحلهٔ سوم: اثرات این مرحله می‌تواند شامل افزایش ضربان قلب و اشتهای مفرط و کاذب که به اصطلاح عموم کره کردن گفته می‌شود باشد، که این امر به‌دلیل واکنش فراورده‌های تی.اچ. سی در کبد رخ می‌دهد.
تی‌اچ‌سی عامل اصلی اثرات سرخوشی‌آور و روان‌گردان ماریجوانا و سی.بی.دی باعث اثرات آرام‌بخشی آن است.
گزارش شده ماریجوانا می‌تواند موجب تحریک اشتها، کاهش علائم بیماری ام‌اس و نیز کاهش درد مزمن، اضطراب، تهوع و استفراغ به‌ویژه در جریان شیمی‌درمانی شود و شواهد متوسطی نیز وجود دارد که مصرف دارویی ماریجوانا می‌تواند به اختلال خواب، بی‌اشتهایی، فیبرومیالژیا، اسکیزوفرنی، اختلال استرسی پس از آسیب روانی و پارکینسون کمک کند.شیوهٔ مصرف:
تدخین:
ماریجوانا بیشتر به شکل سیگار در کاغذ مخصوصی به نام پیپر پیچیده شده و دود حاصل از سوختن آن کشیده می‌شود که در اصطلاح عامیانه به آن جوینت می‌گویند. سیگار ماریجوانا از گُل گیاه شاهدانه و گاهی مخلوط با برگ آن یا حشیش تهیه می‌شود.
خوراکی:
ماریجوانا به صورت پودری، فرآورده کنسرو و روغن کاربرد خوراکی دارد. اشکال مختلف ماریجوانا در آمریکا برای تهیه مواد خوراکی مانند پختن کیک‌ها، پیتزاها و تهیه سس‌ها و نوشیدنی‌ها در رستوران‌ها و کافه‌ها استفاده می‌شود.
