کمبود روی
امروزه نزدیک به ۲٫۲ میلیارد تن در جهان دچار کمبود روی هستند. **علائم کمبود روی در قسمت‌های مختلف بدن :.پوست، ناخن‌ها و مو : کمبود روی به صورت رُخ‌جوش، برافروختگی پوستی، خشکی پوست (یا پوست پوست شدن)، درماتیت سبوره‌ای یا ریزش مو (نازکی یا کم پشتی مو) نمود پیدا می‌کند. همچنین ممکن است زخم‌های بدن به سختی بهبود یابد. دهان : کمبود روی می‌تواند به شکل زخم دهان، استوماتیت یا ایجاد لایه ای سفید بر روی زبان دیده شود. همچنین به ندرت دیده شده که به صورت زخم‌هایی در کناره‌های دهان یا سوزش دهان نمود پیدا کند. بینایی، بویایی، چشایی : اگر کمبود روی شدید باشد می‌تواند بر حس بویایی و چشایی اثر بگذارد؛ همچنین می‌تواند ایجاد شب‌کوری کند. البته مشکلات بینایی و شب‌کوری در انسان که به دلیل کمبود روی بوده، معمولاً عوامل دیگری هم در ایجاد آن همراه بوده مانند کمبود ویتامین سیستم ایمنی : کمبود روی می‌تواند موجب آسیب به سیستم ایمنی بدن و در نتیجه انواع عفونت‌های تنفسی یا گوارشی یا موارد دیگر شود. اسهال : کمبود روی می‌تواند منجر به موارد بیشتر و شدیدتر اسهال در فرد شود. اشتها : کمبود روی می‌تواند باعث ازدست دادن اشتها یا بی‌اشتهایی عصبی شود. از ۱۹۷۹ نشان داده شده‌است که افرادی که دچار بی اشتهایی عصبی اند با مصرف روی افزایش وزن پیدا کرده‌اند. آزمایش‌هایی در سال ۱۹۹۴ نشان داد که مصرف روی میزان افزایش وزن افراد را دو برابر کرده بود. البته کمبود دیگر مواد غذایی مانند تیروسین، تریپتوفان و تیامین هم می‌تواند در این پدیده تأثیرگذار باشد. رشد : کمبود روی در بچه‌ها می‌تواند باعث دیرکرد رشد شود. یک سوم از جمعیت جهان به دلیل کمبود روی دچار کمبود رشد اند. دوران بارداری : کمبود روی در دوران بارداری می‌تواند بر مادر و جنین اثر منفی بگذارد. در آزمایش‌هایی که بر روی حیوانات شده‌است روشن شده‌است که کمبود روی می‌تواند باعث کنده شدن جفت، تأخیر در زایمان، خونریزی، اشکال در زایمان یا داشتن زایمان سخت در حیوانات شود. این آسیب‌ها می‌تواند ناشی از کارکرد بد دریافت کننده‌های استروژن باشد چون خود استروژن حاوی پروتئین‌های روی‌دار است.
