افلوکساسین

اشکال دارویی: قرص روکش دار (Film Coated) در اندازه‌های:۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ میلی گرمی(نوع ۱۰۰ میلی گرمی آن نیز وجود داشت)، قطرهٔ گوشی ۰٫۳ درصد. مکانیسم اثر : تمامی فلوروکینولون‌ها، ساخت DNA توسط باکتری را مختل و مهار می‌کنند. بدین ترتیب فلوروکینولون‌ها در برابر ارگانیسم‌های حساس اثر باکتریسیدی دارند. موارد مصرف : ۱- درمان عفونت‌های خفیف تا متوسط دستگاه ادراری ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس. ۲- درمان اسهال‌های عفونی ناشی از میکروارگانیسم‌های حساس. ۳- درمان عفونت‌های تنفسی خفیف تا متوسط ۴- درمان عفونت‌های استخوان و مفاصل. ۵- درمان عفونت‌های شدید دستگاه ادراری. فارماکولوژی کاتزونگ: فلوروکینولون‌ها در درمان عفونتهای مجاری ادراری-تناسلی و گوارشی که توسط ارگانیسم‌های گرم منفی مانند: گنوکوکها، اشریشیا کلی، کلبسیلا پنومونیه، کامپیلوباکتر ژژونی، انتروباکتر، سودوموناس ایروژینوزا، سالمونلا و شیگلا ایجاد می‌شوند، به کار می‌روند. همچنین در درمان عفونتهای مجاری هوایی و پوست و بافت نرم نیز مؤثر می‌باشند. اوفلوکساسین همانند سیپروفلوکساسین به صورت تک دوز، خوراکی به عنوان جایگزین سفالوسپورین‌های نسل سوم، به کار می‌روند. طریقه مصرف: با معده پر یا با معده خالی هر ١٢ ساعت یک عدد قرص طریقه مصرف : در عفونت‌های خفیف تا متوسط دستگاه ادراری: بالغین: ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم، به صورت خوراکی، دو بار در روز تجویز می‌شود. در اسهال عفونی، عفونت‌های تنفسی خفیف تا متوسط، عفونت‌های استخوان و مفاصل و عفونت‌های شدید دستگاه ادراری بالغین:۴۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرم، از راه خوراکی، دو بار در روز تجویز می‌شود.