ختنه
خَتنه به بریدن همه یا بخشی از پیش پوست از آلت مردی اشاره دارد. سنت یا آیین ختنه از تاریخ ثبت شده بشری قدیمی‌تر است و نگاره‌هایی از آن در غارهای دوران نوسنگی و آرامگاه‌های مصری یافته شده‌است. در یهودیت جزو ارکان دین یهودیت است.برخی پژوهش‌ها نشانگر فوایدی مانند کاهش عفونت‌های ادراری در دوره نوزادی و کاهش خطر بیماری‌های مقاربتی نظیر HIV(ایدز) در دوران بزرگسالی می‌باشند.
روش‌های مختلف ختنه کردن:
گذاشتن حلقه پلاستیکی(Ring or Plastibell):
این روش، روش متداول ختنه کردن است. بدین ترتیب که حلقه پلاستیکی را روی نوک آلت قرار می‌دهند و بر روی حلقه با نخ گره می‌زنند و ۵ تا ۱۰ روز آن را به همین حال نگاه می‌دارند. در نتیجه پوست بالای نخ سیاه می‌شود و با حلقه پلاستیکی می‌افتد. این روش را معمولاً قبل از چهار ماهگی بکار می‌برند.
ختنه کردن با روش بریدن و دوختن پیش پوست:
در صورتی‌که عمل ختنه در چند ماه اول صورت نگیرد، جراح بعد از شش ماهگی با روش بریدن و دوختن ختنه را انجام می‌دهد.
فواید:
ختنه خطر انتقال اچ‌آی‌وی هنگام رابطه جنسی را کاهش می‌دهد، به عبارت دیگر مردی که ختنه شده باشد در رابطه جنسی با زنی که اچ‌آی‌وی دارد کمتر در خطر آلودگی به ویروس است. علاوه بر این ختنه خطر آلودگی به تبخال تناسلی (Herpes) را ۳۰ تا ۴۰ درصد و خطر آلوده شدن به گونه‌های خطرناک ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را که با سرطان ربط دارد سی درصد کاهش می‌دهد.
بهترین زمان ختنه:
توصیه می‌شود حداقل تا سن دو هفتگی برای اطمینان از پایدار بودن شرایط نوزاد صبر کرد.
