سیتالوپرام
رده درمانی: مهارکننده‌های بازجذب سروتونین SSRI ضدافسردگی سیتالوپرام یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که برای درمان اختلالات خلقی و درمان اختلالات افسردگی شدید [۲] به کار برده می‌شود. سیتالوپرام گاه برای درمان اختلالات اضطرابی نیز تجویز می‌شود.سیتالوپرام در سال ۱۹۸۹ توسط شرکت دانمارکی لوندبک ساخته شد و با پایان مدت حق انحصاری تولید آن در سال ۲۰۰۳ کمپانی‌های دیگر داروسازی نیز ساخت آن را آغاز کرده‌اند. استفاده از سیتالوپرام برای درمان افسردگی، اختلال هراس[۳] و اضطراب اجتماعی مورد تأیید است. این دارو همچنین در کاهش نوروپاتی دیابتی و انزال زودرس نیز مؤثر است و مصرف هم‌زمان آن به همراه آمی تریپتیلین برای جلوگیری از حملات میگرن شدید مؤثر است. سیتالوپرام تأثیر بسیار قابل توجهی در درمان بیماری افسردگی و اختلال پانیک دارد. سیتالوپرام بیشتر در دوز درمانی ۲۰ تا ۶۰ میلیگرم در روز به خوبی تحمل می‌شود و عارضه چندانی ندارد. احتمال تداخل دارویی سیتالوپرام از دیگر اس‌اس‌آرآی‌ها کمتر است و در هنگام اوردوز هم داروی کم خطری‌ست. با این حال گزارش‌هایی از مرگ با مصرف ۸۴۰ تا ۱۹۶۰ میلیگرم گزارش شده‌است[۴]. امکان بروز سندرم ترک اس‌اس‌آرآی‌ها پس از قطع مصرف سیتالوپرام وجود دارد. به همین جهت توصیه می‌شود که قطع مصرف به‌طور تدریجی انجام شود.
