نوروپاتی محیطی
پلی‌نوریت (Polyneuritis) یا نوروپاتی محیطی (Peripheral neuropathy) به معنی التهاب چندین عصب محیطی مختلف است. نوروپاتی محیطی به ضایعات یا آسیب‌های اعصاب محیطی به هر علتی می‌گویند که یک نام کلی برای این دسته از اختلالات محسوب می‌شود.
دسته‌بندی: نوروپاتی محیطی به سه گروه دسته‌بندی می‌شود:
۱. مونونوروپاتی: اگر فقط یک عصب محیطی درگیر شود مونونوریت (Mononeuritis) نامیده می‌شود. از این گروه می‌توان به گیر افتادن عصب مدین در کانال مچ دست که به نشانگان مجرای مچ دستی(CTS)معروف است و فلج عصب آگزیلاری اشاره کرد.
۲. مونونوریت مولتی پلکس: اگر چند عصب محیطی به صورت مجزا و در عین حال پراکنده در اندامها دچار اختلال و آسیب گردند مونونوریت مالتی پلکس (Mononeuritis Multiplex)گفته می‌شود. این آسیب می‌تواند تمام یا بخشی از عصب را به صورت کامل یا نسبی درگیر سازد و بشکل حاد تا تحت حاد موجب کاهش حس و حرکت عصب گردد. از علل بروز این مشکل می‌توان دیابت، واسکولیت‌ها، بیماری‌های خودایمنی مانند لوپوس و آرتریت روماتویید، جذام، ایدز و سارکوئیدوز را نام برد.
۳. پلی‌نوروپاتی: اگر ضایعه و درگیری اعصاب محیطی در اندامها و به صورت قرینه باشد پلی نوریت(Polyneuritis)نامیده می‌شود (به عنوان نمونه در موارد مسمومیت‌های دارویی و سندرم گیلن-باره)
علل :
علل مختلفی می‌توانند موجب نوروپاتی محیطی شوند مانند تروما؛ علل عفونی مانند جذام، هرپس، بیماری لایم؛ رادیاسیون، دیابت، کمبود ویتامینهای بی ۱۲، افزایش ویتامین ب ۶، پورفیری، سرطان، ایدز، ام اس و...
