نکروز آواسکولار (نکروز ناشی از عدم خونرسانی)

شرح بیماری

بافت‌مردگی بی‌خونی یا نکروز آواسکولار (Avascular necrosis)، از بین رفتن و مرگ بافت استخوان به دليل عدم خونرسانی کافی استخوان  است. نكروز آواسكولار که آن را استئونكروز(osteonecrosis) نيز می نامند، می تواند منجر به ايجاد ترك هاي كوچك در استخوان و در نهايت فروپاشی استخوان گردد.
چنانچه استخوان دچار شكستگی و مفاصل دچار در رفتگی شوند، عبور جريان خون به بخشی از استخوان قطع می شود. نكروز آواسكولار همچنين با مصرف بلند مدت داروهای استروئيدی با دوز بالا و مصرف بيش از حد الكل نيز در ارتباط است.

هر کسی ممکن است به نكروز آواسكولار مبتلا گردد. با اين حال، اين عارضه در سنين 30 تا 60 سال شايعتر می باشد. از آنجايی كه اين محدوده سنی، جوان محسوب ميشود، نكروز آواسكولار در دراز مدت عواقب عمده ای در بر خواهد داشت. 

 علائم و نشانه ها

بسیاری از افراد در مراحل اولیه این بیماری، علائم خاصی از خود نشان نمی دهند. چنان که بیماری رو به وخامت می گذارد، مفاصل تحت تاثیر ممکن است به هنگام بلند کردن وزن سنگین آزرده شوند و سرانجام حتی زمانی که فرد دراز کشیده  نیز احساس درد مفاصل وجود دارد.

درد ممکن است خفیف یا شدید باشد و معمولا به تدریج بیشتر می شود. درد مرتبط با نکزوز آواسکولار مفصل هیپ ، معمولا در کشاله ران، ران ها و کفل ها متمرکز است. علاوه بر مفصل ران، مناطق دیگری چون شانه، زانو، دست و پاها نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند.

برخی افراد در هر دو سمت بدن دچار نکزوز آواسکولار می شوند. مثلا هر دو مفصل ران یا هر دو زانو تحت تاثیر قرار می گیرد.

چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر در هریک از مفاصل دچار درد مداوم هستید، به پزشك مراجعه كنيد.

 اگر فکر می كنيد استخوانی شکسته و یا مفصلی در رفته است، بهتر است فورا به پزشك مراجعه كنید.

علت ها

زمانی كه جريان خون به استخوان قطع می شود يا كاهش می یابد، نكروز آواسكولار اتفاق می افتد. كاهش خون ممکن است به دلايل زير رخ دهد:

• ضربه و آسيب مفصل یا استخوان: آسیبی مثل در رفتن مفصل می تواند به رگ های خونی اطراف آن مفصل آسیب وارد کند. همچنین درمان های سرطان مثل پرتو درمانی، می تواند استخوان را ضعیف تر کرده و به عروق خونی آسیب برساند.
• رسوب چربی در عروق خونی: چربی ها می توانند عروق خونی کوچک را مسدود کرده و جریان خون به استخوان را کاهش دهند.
• بيماری های خاص: بیماری هایی مثل كم خونی داسی شكل يا بيماری گوچر(Gaucher's disease) نیز می توانند جریان خون به استخوان را کاهش دهند. 

علت قطع جريان خون در حدود 25 درصد از افراد مبتلا به نكروز آواسكولار، ناشناخته است.
 

عوامل خطرزا

عواملی که خطر ابتلا به نكروز آواسكولار را افزایش می دهند، عبارتند از:

• ضربه و تروما: صدمات و آسيب ديدگی هايی مثل در رفتگی يا شكستگی مفصل ران می توانند به عروق خونی اطراف آسیب رسانده و جریان خود به استخوان را کاهش دهند.
• مصرف استروئيدها: مصرف زیاد داروهای کورتیکواستروئید مثل پردنیزون (prednisone ) با دوز بالا، از شایع ترین علل ابتلا به نکزوز آوااسکولار می باشد که غیر مرتبط با ضربه است. هرچند علت دقیق آن مشخص نیست اما طبق فرضیه ای، کورتیکواستروئیدها می توانند سطح چربی خون را بالا برده، از جریان خون کاسته و منجر به ابتلا به نکزوز آوااسکولار شوند.
• مصرف بيش از حد الكل: مصرف الکل می تواند موجب افزایش ذخیره چربی در عروق خونی شود.
• مصرف بيس فسفونات (Bisphosphonate): بیس فسفونات نام دسته‌ای از داروها است که به آنها دی فسفونات هم می گویند. بیس فسفونات‌ها مانع از دست دادن توده استخوانی بدن می‌شود و بیشتر در استئوپروز یا پوکی استخوان بکار برده می‌شود. مصرف طولانی مدت این داروها جهت افزايش تراكم استخوان، احتمال ابتلا به نکزوز آواسکولار مفاصل را بالا می برد. این عوارض در افرادی دیده شده که تحت درمان سرطان هایی مثل مغز استخوان( myeloma) و سرطان پستان با این داروها هستند. در زنانی که برای درمان پوکی استخوان از این داروها استفاده می کنند، خطر ابتلا به آواسکولار نکزوز کمتر است.
• درمان های پزشكی خاص: پرتودرمانی برای سرطان و پيوند اعضا بويژه پیوند كليه نیز می توانند با این بیماری در ارتباط باشند.

بيماريهاي مرتبط با با نكروز آواسكولار عبارتند از:

• پانكراتيت (Pancreatitis)
• ديابت
• بيماري گوچر(Gaucher's disease)
• ايدز / اچ آی وی
• لوپوس آريتماتوز سيستميك Systemic lupus erythematosus (SLE)
• كم خوني داسی شكل (Sickle cell anemia)

عوارض و پیامدها

نكروز آواسكولار اگر درمان نشود، به مرور زمان وخيم تر خواهد شد و در نهايت استخوان تا حدی ضعيف می شود كه از هم فرومی پاشد. اين عارضه همچنين منجر به از دست دادن شكل صاف استخوان شده و به طور بالقوه می تواند منجر به بروز آرتريت حاد گردد.

پیشگیری

برای افزایش سلامت عمومی و کاهش خطر ابتلا به نکزوز آوااسکولار رعایت موارد زیر قابل توجه است:

• ترک مصرف الکل: زیاده روی در مصرف الکل یکی از عوامل خطر ابتلا به بیماری نکزوز آواسکولار می باشد.
• کلسترول خون را پایین نگه دارید: تکه های ریز چربی شایع ترین موادی هستند که می توانند خون رسانی به استخوان را مسدود کنند.
• مصرف استروئید ها را کنترل کنید: در صورت مصرف دوز بالای استروئید در گذشته یا در حال حاضر، پزشک خود را مطلع سازید. آسیب استخوانی مرتبط با مصرف استروئید، با مصرف مکرر دوز بالای این داروها وخیم تر می شود.

تشخیص بیماری

هنگام معاینه فیزیکی، ممكن است پزشك اطراف مفاصل را جهت آزمایش شدت درد فشار دهد. همچنين ممكن است جهت بررسی دامنه كاهش يافته حركت، مفاصل را در جهات مختلف حرکت دهد.

آزمايشات تصويری

اختلالات بسياری وجود دارند که می توانند منجربه درد مفاصل شوند. آزمايش تصويربرداری می تواند منبع اصلی درد را تعيين كند. اين آزمايشات عبارتند از:

• اشعه ايكس: این تصاویر می توانند تغییرات استخوانی که در مراحل آخر بیماری نکزوز  آوااسکولار اتفاق می افتد را نشان دهند.
• ام ار آی و سیتی اسکن: این آزمایشات می توانند تصاویر دقیقی از اولین تغییرات استخوانی را که نشان دهنده بروز این بیماری است، نشان می دهد.
• اسكن استخوان: مقدار کمی ماده رادیواکتیو به داخل سیاهرگ بیمار تزریق می شود. این ردیاب به قسمت های آسیب دیده یا جوش خورده استخوان می رود و این نقاط را در صفحه حساس به رادیو اکتیو واضح تر نشان می دهد.

درمان بیماری

هدف درمان، پيشگيری از تحلیل بیشتر استخوان است. درمان های خاص معمولا به ميزان آسيب ديدگی فعلی استخوان بستگي دارد.

داروها و روش های درمانی

در مراحل اوليه، علائم نكروز آواسكولار با دارو و درمان كاهش می يابد و پزشك ممکن است موارد زير را تجويز كند:

• داروهاي ضد التهابی غير استروئيدی: داروهایی مثل ايبوپروفن (ادویل، موترین IB  و غیره) يا ناپروكسن سديم (Aleve و غیره) می توانند درد و التهاب ناشی از نکروز آوااسکولار را تسکین بخشند.
• داروهای پوكی استخوان: داروهایی مثل آلندرونات alendronate (فوزاماکس Fosamax ، بینوستو Binosto) پیشرفت نکروز آوااسکولار را کندتر می کنند اما قطعیت اثربخشی این داروها ثابت نشده است.
• داروهای كاهنده كلسترول: کاهش میزان کلسترول و چربی خون می تواند از مسدود شدن عروقی که در ایجاد نکروز آوااسکولار نقش دارند جلوگیری کند.
• داروهای رقيق كننده خون: اگر مبتلا به اختلال لخته سازی هستید، داروهایی مثل وارفارين warfarin(کومادین Coumadin، جانتوون Jantoven) برای پیشگیری از لخته سازی در عروقی که خون رسانی به استخوان را انجام می دهند تجویز می شود.
• استراحت: کاهش وزن و فشار روی استخوان آسیب دیده، می تواند آسیب را کندتر کند. ممکن است نیاز باشد فعالیت فیزیکی خود را محدود سازید و یا برای چند ماه از عصا استفاده کنید تا وزنتان را از روی مفصل آسیب دیده بردارید.
• ورزش: پزشک ممکن است برای انجام تمریناتی که به حفظ یا بهبود دامنه حرکت مفصل کمک می کنند، بیمار را به یک فیزیوتراپ ارجاع دهد.
• تحريك الكتريكی: جریان الکتریکی می تواند بدن را تحریک به رشد استخوان های جدید کند تا جایگزین نواحی آسیب دیده شوند. تحریک الکتریکی می تواند در طول عمل جراحی و به طور مستقیم بر روی ناحیه تحت تاثیر انجام گیرد و یا از طریق قرار دادن الکترود بر روی پوست.

عمل جراحی و سایر روش های درمانی

از آنجا كه علائم در افراد تا زمان پيشرفته شدن نكروز آواسكولار بروز نمي یابد، پزشک ممكن است انجام عمل جراحي را توصيه کند. روش هاي موجود در اين زمينه عبارتند از:

• رفع فشار مرکزی (Core decompression): جراح بخشی از لايه داخلی استخوان را برميدارد. فضاي اضافی بين استخوان، علاوه بر کاهش درد سبب تحريك جهت توليد بافت استخوانی سالم و عروق خونی جديد ميشود.
• پیوند استخوان (گرافت): اين روش استخوان هایی را که در اثر نكروز آواسكولار آسيب ديده اند تقويت می كند. پيوند استخوان از طريق برداشتن استخوانی سالم از ساير اعضاي بدن فرد صورت می گيرد.
• برش استخوان (استئوتومی): در اين روش يك قطعه استخوان از بالا يا پايين مفصل تحمل وزن (مانند زانو) برداشته می شود. برش استخوان به فرد اين امكان را می دهد تا عمل تعويض مفصل را به تعویق بیندازد.
• تعويض مفصل: چنانچه در حال حاضر استخوان آسيب ديده از بين رفته باشد يا ساير روش های درمانی موثر واقع نشده باشند، نياز به انجام جراحی تعويض مفصل می باشد. 
• روش درماني بازسازي كننده: بيرون كشيدن مغز استخوان، روشی جديد است كه ممكن است در آينده برای درمان نكروز آواسكولار لگن در مراحل اوليه بكار گرفته شود. سلول های بنيادی از مغز استخوان خود فرد گرفته می شود. حین جراحی، هسته استخوان از دست رفته لگن برداشته شده و سلول های بنیادی که جایگزین ان می شوند، به صورت بالقوه، شرایط رشد استخوان جدید را فراهم می کنند.

آمادگی برای ملاقات پزشک

ممكن است پس از مراجعه به پزشك، به يك متخصص اختلالات مفاصل (روماتولوژيست) يا يك جراح ارتوپد ارجاع داده شويد.

کاری که می توان انجام داد

• تمامی علائم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله علائمی که به علت مراجعه شما بی ارتباط به نظر می رسند.
• اطلاعات پزشكي مهم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله سابقه بیماری های دیگر و هرگونه سابقه درد و آسيب ديدگي مفاصل
• اطلاعات شخصی مهم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله تغييرات عمده يا عوامل استرس زاي زندگيتان را.
• فهرستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کنید؛ از جمله مكمل ها و ويتامين ها.
• از یکی از دوستان یا اقوام خود خواهش کنید تا همراه شما باشند؛ تا بتوانند مطالب گفته شده از سوی پزشک را به شما یادآوری کنند.
• سوالاتی را كه تصميم داريد از پزشك بپرسيد يادداشت كنيد.

سوالاتی شما از پزشک

• اصلی ترین علت احتمالی اين علائم چیست؟
• چه آزمايشاتی لازم است؟
• روش های درمانی موجود کدام اند؟
• چطور می توانم این بيماری را همراه با بیماری های ديگر خود مدیریت و کنترل كنم؟
   

اگر حین ملاقات سوالات دیگری به ذهنتان رسید، از پرسیدن آن دریغ نکنید.

سوالات احتمالی پزشک از بیمار

پزشك سوالات متعددی از شما خواهد پرسيد. با آمادگي برای پاسخ  به این سوالات، می توانید از زمان ملاقات خود حد اکثر استفاده را ببرید. برخی از سوالات پزشک در ارتباط با نکروز آوااسکولار عبارتند از:
 

• دقيقا در كدام قسمت ها احساس درد دارید؟
• چه مدت است كه احساس درد داريد؟
• آيا قرارگيری در موقعيت خاصی درد مفصل را بهتر می كند؟
• آيا تابحال داروي استروئيدي مانند پردنيزون مصرف كرده ايد؟
• آيا مشروبات الكلی مصرف می كنيد؟

  شرح بیماری

  بافت‌مردگی بی‌خونی یا نکروز آوااسکولار (Avascular necrosis)، از بین رفتن و مرگ بافت استخوان به دليل كمبود ذخیره خون است. نكروز آواسكولار که آن را استئونكروز(osteonecrosis) نيز می نامند، می تواند منجر به ايجاد ترك هاي كوچك در استخوان و در نهايت فروپاشی استخوان گردد.
  چنانچه استخوان دچار شكستگی و مفاصل دچار در رفتگی شوند، عبور جريان خون به بخشی از استخوان قطع می شود. نكروز آواسكولار همچنين با مصرف بلند مدت داروهای استروئيدی با دوز بالا و مصرف بيش از حد الكل نيز در ارتباط است.

  هر کسی ممکن است به نكروز آواسكولار مبتلا گردد. با اين حال، اين عارضه در سنين 30 تا 60 سال شايعتر می باشد. از آنجايی كه اين محدوده سنی، جوان محسوب ميشود، نكروز آواسكولار در دراز مدت عواقب عمده ای در بر خواهد داشت. 

  
   علائم و نشانه ها

  بسیاری از افراد در مراحل اولیه این بیماری، علائم خاصی از خود نشان نمی دهند. چنان که بیماری رو به وخامت می گذارد، مفاصل تحت تاثیر ممکن است به هنگام بلند کردن وزن سنگین آزرده شوند و سرانجام حتی زمانی که فرد دراز کشیده  نیز احساس درد مفاصل وجود دارد.

  درد ممکن است خفیف یا شدید باشد و معمولا به تدریج بیشتر می شود. درد مرتبط با نکزوز آوااسکولار باسن، معمولا در کشاله ران، ران ها و کفل ها متمرکز است. علاوه بر باسن، مناطق دیگری چون شانه، زانو، دست و پاها نیز ممکن است تحت تاثیر قرار گیرند.

  برخی افراد در هر دو سمت بدن دچار نکزوز آوااسکولار می شوند. مثلا هر دو کپل یا هر دو زانو تحت تاثیر قرار می گیرد.

   

  چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟

  اگر در هریک از مفاصل دچار درد مداوم هستید، به پزشك مراجعه كنيد.

   اگر فکر می كنيد استخوانی شکسته و یا مفصلی در رفته است، بهتر است فورا به پزشك مراجعه كنید.

   

  علت ها

  زمانی كه جريان خون به استخوان قطع می شود يا كاهش می یابد، نكروز آواسكولار اتفاق می افتد. كاهش خون ممکن است به دلايل زير رخ دهد:

   

• ضربه و آسيب مفصل یا استخوان: آسیبی مثل در رفتن مفصل می تواند به رگ های خونی اطراف آن مفصل آسیب وارد کند. همچنین درمان های سرطان مثل پرتو درمانی، می تواند استخوان را ضعیف تر کرده و به عروق خونی آسیب برساند.
• رسوب چربی در عروق خونی: چربی ها می توانند عروق خونی کوچک را مسدود کرده و جریان خون به استخوان را کاهش دهند.
• بيماری های خاص: بیماری هایی مثل كم خونی داسی شكل يا بيماری گوچر(Gaucher's disease) نیز می توانند جریان خون به استخوان را کاهش دهند. 

• علت قطع جريان خون در حدود 25 درصد از افراد مبتلا به نكروز آواسكولار، ناشناخته است.
   

  عوامل خطرزا

  عواملی که خطر ابتلا به نكروز آواسكولار را افزایش می دهند، عبارتند از:

• ضربه و تروما: صدمات و آسيب ديدگی هايی مثل در رفتگی يا شكستگی مفصل ران می توانند به عروق خونی اطراف آسیب رسانده و جریان خود به استخوان را کاهش دهند.
• مصرف استروئيدها: مصرف زیاد داروهای کورتیکواستروئید مثل پردنیزون (prednisone ) با دوز بالا، از شایع ترین علل ابتلا به نکزوز آوااسکولار می باشد که غیر مرتبط با ضربه است. هرچند علت دقیق آن مشخص نیست اما طبق فرضیه ای، کورتیکواستروئیدها می توانند سطح چربی خون را بالا برده، از جریان خون کاسته و منجر به ابتلا به نکزوز آوااسکولار شوند.
• مصرف بيش از حد الكل: مصرف الکل می تواند موجب افزایش ذخیره چربی در عروق خونی شود.
• مصرف بيس فسفونات (Bisphosphonate): بیس فسفونات نام دسته‌ای از داروها است که به آنها دی فسفونات هم می گویند. بیس فسفونات‌ها مانع از دست دادن توده استخوانی بدن می‌شود و بیشتر در استئوپروز یا پوکی استخوان بکار برده می‌شود. مصرف طولانی مدت این داروها جهت افزايش تراكم استخوان، احتمال ابتلا به نکزوز آوااسکولار مفاصل را بالا می برد. این عوارض در افرادی دیده شده که تحت درمان سرطان هایی مثل مغذ استخوان( myeloma) و سرطان پستان با این داروها هستند. در زنانی که برای درمان پوکی استخوان از این داروها استفاده می کنند، خطر ابتلا به آوااسکولار نکزوز کمتر است.
• درمان های پزشكی خاص: پرتودرمانی برای سرطان و پيوند اعضا بويژه پیوند كليه نیز می توانند با این بیماری در ارتباط باشند.

• بيماريهاي مرتبط با با نكروز آواسكولار عبارتند از:

   

• پانكراتيت (Pancreatitis)
• ديابت
• بيماري گوچر(Gaucher's disease)
• ايدز / اچ آی وی
• لوپوس آريتماتوز سيستميك Systemic lupus erythematosus (SLE)
• كم خوني داسی شكل (Sickle cell anemia)

•  

  عوارض و پیامدها

  نكروز آواسكولار اگر درمان نشود، به مرور زمان وخيم تر خواهد شد و در نهايت استخوان تا حدی ضعيف می شود كه از هم فرومی پاشد. اين عارضه همچنين منجر به از دست دادن شكل صاف استخوان شده و به طور بالقوه می تواند منجر به بروز آرتريت حاد گردد.

  پیشگیری

  برای افزایش سلامت عمومی و کاهش خطر ابتلا به نکزوز آوااسکولار رعایت موارد زیر قابل توجه است:

• ترک مصرف الکل: زیاده روی در مصرف الکل یکی از وامل خطر ابتلا به بیماری نکزوز آوااسکولار می باشد.
• کلسترول خون را پایین نگه دارید: تکه های ریز چربی شایع ترین موادی هستند که می توانند خون رسانی به استخوان را مسدود کنند.
• مصرف استروئید ها را کنترل کنید: در صورت مصرف دوز بالای استروئید در گذشته یا در حال حاضر، پزشک خود را مطلع سازید. آسیب استخوانی مرتبط با مصرف استروئید، با مصرف مکرر دوز بالای این داروها وخیم تر می شود.

• تشخیص بیماری

  هنگام معاینه فیزیکی، ممكن است پزشك اطراف مفاصل را جهت آزمایش شدت درد فشار دهد. همچنين ممكن است جهت بررسی دامنه كاهش يافته حركت، مفاصل را در جهات مختلف حرکت دهد.

  آزمايشات تصويری

  اختلالات بسياری وجود دارند که می توانند منجربه درد مفاصل شوند. آزمايش تصويربرداری می تواند منبع اصلی درد را تعيين كند. اين آزمايشات عبارتند از:

  
   

• اشعه ايكس: این تصاویر می توانند تغییرات استخوانی که در مراحل آخر بیماری نکزوز  آوااسکولار اتفاق می افتد را نشان دهند.
• ام ار آی و سیتی اسکن: این آزمایشات می توانند تصاویر دقیقی از اولین تغییرات استخوانی را که نشان دهنده بروز این بیماری است، نشان می دهد.
• اسكن استخوان: مقدار کمی ماده رادیواکتیو به داخل سیاهرگ بیمار تزریق می شود. این ردیاب به قسمت های آسیب دیده یا جوش خورده استخوان می رود و این نقاط را در صفحه حساس به رادیو اکتیو واضح تر نشان می دهد.

• درمان بیماری

  هدف درمان، پيشگيری از تحلیل بیشتر استخوان است. درمان های خاص معمولا به ميزان آسيب ديدگی فعلی استخوان بستگي دارد.

  داروها و روش های درمانی

  در مراحل اوليه، علائم نكروز آواسكولار با دارو و درمان كاهش می يابد و پزشك ممکن است موارد زير را تجويز كند:

• داروهاي ضد التهابی غير استروئيدی: داروهایی مثل ايبوپروفن (ادویل، موترین IB  و غیره) يا ناپروكسن سديم (Aleve و غیره) می توانند درد و التهاب ناشی از نکروز آوااسکولار را تسکین بخشند.
• داروهای پوكی استخوان: داروهایی مثل آلندرونات alendronate (فوزاماکس Fosamax ، بینوستو Binosto) پیشرفت نکروز آوااسکولار را کندتر می کنند اما قطعیت اثربخشی این داروها ثابت نشده است.
• داروهای كاهنده كلسترول: کاهش میزان کلسترول و چربی خون می تواند از مسدود شدن عروقی که در ایجاد نکروز آوااسکولار نقش دارند جلوگیری کند.
• داروهای رقيق كننده خون: اگر مبتلا به اختلال لخته سازی هستید، داروهایی مثل وارفارين warfarin(کومادین Coumadin، جانتوون Jantoven) برای پیشگیری از لخته سازی در عروقی که خون رسانی به استخوان را انجام می دهند تجویز می شود.
• استراحت: کاهش وزن و فشار روی استخوان آسیب دیده، می تواند آسیب را کندتر کند. ممکن است نیاز باشد فعالیت فیزیکی خود را محدود سازید و یا برای چند ماه از عصا استفاده کنید تا وزنتان را از روی مفصل آسیب دیده بردارید.
• ورزش: پزشک ممکن است برای انجام تمریناتی که به حفظ یا بهبود دامنه حرکت مفصل کمک می کنند، بیمار را به یک فیزیوتراپ ارجاع دهد.
• تحريك الكتريكی: جریان الکتریکی می تواند بدن را تحریک به رشد استخوان های جدید کند تا جایگزین نواحی آسیب دیده شوند. تحریک الکتریکی می تواند در طول عمل جراحی و به طور مستقیم بر روی ناحیه تحت تاثیر انجام گیرد و یا از طریق قرار دادن الکترود بر روی پوست.

• عمل جراحی و سایر روش های درمانی

  از آنجا كه علائم در افراد تا زمان پيشرفته شدن نكروز آواسكولار بروز نمي یابد، پزشک ممكن است انجام عمل جراحي را توصيه کند. روش هاي موجود در اين زمينه عبارتند از:

   

• رفع فشار هسته ای (Core decompression): جراح بخشی از لايه داخلی استخوان را برميدارد. فضاي اضافی بين استخوان، علاوه بر کاهش درد سبب تحريك جهت توليد بافت استخوانی سالم و عروق خونی جديد ميشود.
• پیوند استخوان (گرافت): اين روش استخوان هایی را که در اثر نكروز آواسكولار آسيب ديده اند تقويت می كند. پيوند استخوان از طريق برداشتن استخوانی سالم از ساير اعضاي بدن فرد صورت می گيرد.
• برش استخوان (استئوتومی): در اين روش يك قطعه استخوان از بالا يا پايين مفصل تحمل وزن (مانند زانو) برداشته می شود. برش استخوان به فرد اين امكان را می دهد تا عمل تعويض مفصل را به تعویق بیندازد.
• تعويض مفصل: چنانچه در حال حاضر استخوان آسيب ديده از بين رفته باشد يا ساير روش های درمانی موثر واقع نشده باشند، نياز به انجام جراحی تعويض مفصل می باشد. 
• روش درماني بازسازي كننده: بيرون كشيدن مغز استخوان، روشی جديد است كه ممكن است در آينده برای درمان نكروز آواسكولار لگن در مراحل اوليه بكار گرفته شود. سلول های بنيادی از مغز استخوان خود فرد گرفته می شود. حین جراحی، هسته استخوان از دست رفته لگن برداشته شده و سلول های بنیادی که جایگزین ان می شوند، به صورت بالقوه، شرایط رشد استخوان جدید را فراهم می کنند.

• آمادگی برای ملاقات پزشک

  ممكن است پس از مراجعه به پزشك، به يك متخصص اختلالات مفاصل (روماتولوژيست) يا يك جراح ارتوپد ارجاع داده شويد.

  
  کاری که می توان انجام داد

• تمامی علائم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله علائمی که به علت مراجعه شما بی ارتباط به نظر می رسند.
• اطلاعات پزشكي مهم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله سابقه بیماری های دیگر و هرگونه سابقه درد و آسيب ديدگي مفاصل
• اطلاعات شخصی مهم خود را يادداشت كنيد؛ از جمله تغييرات عمده يا عوامل استرس زاي زندگيتان را.
• فهرستی از تمام داروهای مصرفی خود تهیه کنید؛ از جمله مكمل ها و ويتامين ها.
• از یکی از دوستان یا اقوام خود خواهش کنید تا همراه شما باشند؛ تا بتوانند مطالب گفته شده از سوی پزشک را به شما یادآوری کنند.
• سوالاتی را كه تصميم داريد از پزشك بپرسيد يادداشت كنيد.

•  

  سوالاتی شما از پزشک
   

• اصلی ترین علت احتمالی اين علائم چیست؟
• چه آزمايشاتی لازم است؟
• روش های درمانی موجود کدام اند؟
• چطور می توانم این بيماری را همراه با بیماری های ديگر خود مدیریت و کنترل كنم؟

• اگر حین ملاقات سوالات دیگری به ذهنتان رسید، از پرسیدن آن دریغ نکنید.

   

  سوالات احتمالی پزشک از بیمار

  پزشك سوالات متعددی از شما خواهد پرسيد. با آمادگي برای پاسخ  به این سوالات، می توانید از زمان ملاقات خود حد اکثر استفاده را ببرید. برخی از سوالات پزشک در ارتباط با نکروز آوااسکولار عبارتند از:
   

• دقيقا در كدام قسمت ها احساس درد دارید؟
• چه مدت است كه احساس درد داريد؟
• آيا قرارگيری در موقعيت خاصی درد مفصل را بهتر می كند؟
• آيا تابحال داروي استروئيدي مانند پردنيزون مصرف كرده ايد؟
• آيا مشروبات الكلی مصرف می كنيد؟

مرجع:

منبع