ریسپریدون قرص خوراکی 1 mg

اين دارو براي درمان تظاهرات اختلالات سايكوتيك به كارمی رود.

1- اين دارو باعث طولاني شدن فاصله QT در بعضي از بيماران می شود.2- به دليل احتمال افزايش سطح پلاسمايي پرولاكتين، طي درمان با ريسپريدون بايد سطح پرولاكتين را به طور منظم اندازه گيري نمود.3- در صورت ابتلا به سرطان پستان، برادي كاردي، اختلالات الكتروليتي، بيماري هاي قلبي-عروقي، بيماري هاي عروقي مغز، سابقه سكته قلبي يا حمله عصبي، دهيدراتاسيون، كاهش حجم خون،‌ اختلالات شديد كبدي و كليوي، بيماري پاركينسون یا همراه ساير دارو‌هاي طولاني كننده فاصله QT با احتياط فراوان مصرف شود.

مصرف همزمان اين دارو با الكل و ساير مضعف هاي CNS باعث تضعيف شديد CNS می-شود. مصرف اين دارو با داروهاي ضدپرفشاری خون موجب کاهش شديد فشار خون می شود. اين دارو اثر بروموكريپتين، لوودوپا،‌ پرگولايد،‌ را كاهش مي دهد. كليرانس ريسپريدون توسط كاربامازپين افزايش و توسط كلوزاپين و فلوكستين كاهش مي يابد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هایي كه منجر به طولاني شدن قطعه QT در نوار قلبي مي شوند، می تواند منجر به آريتمي خطرناك شود.

1- طی مصرف اين دارو بايد بيمار جهت مشاهده هرگونه اختلال حركتي و علائم اوليه اختلال حركتي ديررس مورد معاينه دور‌ه اي قرارگيرد.2- از آنجایي كه خطر خودكشي در بيماران مبتلا به اسكيزوفرني وجود دارد، دارو بايد با حداقل مقدار ممكن در دسترس بيمار قرار گيرد.3- در صورت بروز سندرم بدخيم نورولپتيك، مصرف دارو را بايد بلافاصله قطع كرد. در صورت نياز به تداوم مصرف دارو، حداقل 5 روز دارو را بايد قطع كرد و سپس با جايگزين کردن يك دارو از يك گروه ديگر از دارو‌هاي ضدجنون (با مقدار كم) درمان را ادامه داد.4- به دليل تاري ديد،‌ سرگيجه، خواب آلودگي، هنگام مصرف اين دارو از رانندگي يا كار با ماشين آلاتي كه نياز به هوشياري دارند بايد خودداری نمود.