رعشه

لرزش یا رَعشه به حرکاتی غیرارادی و پاتولوژیک در ماهیچه‌های بدن گفته می‌شود که حالتی نسبتاً ریتمی و نوسانی (به جلو و عقب) دارند.لرزش رایج‌ترین شکل حرکت‌های غیرارادی است و می‌تواند در دستان، بازوها، سر، صورت، تارهای صوتی، بالاتنه و پاها رخ دهد. بیشتر رعشه‌ها در دستان اتفاق می‌افتند. در بسیاری از افراد، لرزش یک سمپتوم یا نشانه برای اختلالی عصبی در بدن است. از شناخته‌شده‌ترین لرزش‌ها می‌توان به لرزش فک و به‌هم خوردن دندان‌ها به‌دلیل سرما ویا ترس اشاره نمود. به رعشه و فلج بخش‌هایی از صورت لقوه گفته می‌شود. علت‌ها : لرزش و رعشه یک اختلال کینتیک*[۱] است. بیماری‌های مغز و اعصاب در بخش‌های کنترل‌کنندهٔ ماهیچه در مغز یا نخاع یا شرایطی که می‌تواند سبب لرزش شود از جمله ام‌اس، سکته مغزی، ضربه مغزی، بیماری مزمن کلیه و تعدادی از بیماری‌های عصبی است که بخش‌هایی از ساقه مغز و مخچه را مورد آسیب یا نابودی قرار دهد، بیماری پارکینسون نیز در بیشتر موارد با لرزش همراه است. علل دیگر شامل استفاده از داروها (مانند آمفتامین، کوکائین، کافئین، کورتیکواستروئیدها، اس‌اس‌آرآی)، الکل، مسمومیت با جیوه یا ترک مواد مخدر، ترک الکل یا ترک بنزودیازپین است. لرزش همچنین می‌توانید در نوزادان با فنیل کتونوری (PKU)، تیروئید پرکار یا نارسایی کبد دیده می‌شود. لرزش می‌تواند نشانه‌ای از هیپوگلیسمی بهمراه تپش قلب، عرق کردن و اضطراب ویا می‌تواند از کمبود خواب، کمبود ویتامین، یا افزایش استرس ایجاد می‌شود.[۴] کمبود منیزیم و تیامین یا ویتامین‌ب۱ نیز باعث رعشه یا لرزش می‌شود که با اصلاح این کمبود، لرزش برطرف می‌شود. برخی از انواع لرزش ارثی هستند و در دیگر اعضای خانواده نیز وجود دارند درحالی‌که برخی دیگر بدون علت شناخته شده نیازمند آزمایش‌های گوناگون برای پیدا نمودن دلیل آن هستند.[۵] ویژگی‌های این اختلال ممکن‌است شامل لرزش آهنگین و ریتمیک در دست‌ها، بازوها، سروگردن، پاها یا لرزش در صدا باشد. دشواری در نوشتن یا نگه‌داشتن قاشق و چنگال از دیگر ویژگی‌های رعشه است. برخی از لرزش‌ها ممکن است در زمان استرس یا احساسات شدید یا زمانی‌که فرد از نظر فیزیکی خسته شده یا در یک وضعیت خاص قرار گرفتن بدن دیده شوند. لرزش از نظر آماری بین هردو جنس برابر است.[