ترش کردن

در حالت طبیعی، غذا و مایعات پس از خوردن در جهت دهان به مری و معده حرکت می کند، اما در شرایط مختلف ممکن است محتویات معده و گاهی اثنی عشر که دارای صفرا است، به داخل مری و حتی گاهی دهان برگشت کند که به آن بازگشت محتویات معده به مری یا رفلاکس گفته می شود. از آنجا که محتویات معده بسیار اسیدی است و فقط مخاط معده در برابر آن مقاوم است، بنابراین ورود اسید به مری و یا هر جای دیگر باعث التهاب و زخم آن ناحیه می شود به همین دلیل این بیماری با علایمی همچون سوزش یا درد در قسمت تحتانی قفسه سینه همراه با ترش کردن و احساس تلخی و فلزی در دهان، پوسیدگی دندان و گاهی سرفه، آسم و خشونت صدا تظاهر می کند. عوامل زمینه ساز و یا تشدید کننده رفلاکس را مصرف مواد غذایی چرب، ادویه ها، شکلات، کافئین، پیاز، نوشابه، الکل و دخانیات، پرخوری، چاقی و حاملگی، دراز کشیدن بعد از غذا خوردن، مصرف داروهای آرامبخش، داروهای اعصاب، برخی از داروهای ضد فشار خون و بیماری هایی از جمله دیابت و زخم معده و همچنین استرس برشمرد. توصیه ابتدایی در رفلاکس تمرکز بر حجم وعده های غذایی و محتویات آن است؛ وعده های غذایی بزرگ و پرچرب موجب کاهش فشار اسفنگتر تحتانی مری، تاخیر در تخلیه معده و افزایش تولید اسید می شود. بنابراین مصرف وعده های کم حجم در دفعات متعدد منجر به کاهش خطر بازگشت محتویات معده به مری می شود.از آنجایی که چاقی موجب افزایش فشار داخل شکمی و عاملی برای ایجاد رفلاکس و فتق هیاتال است، بنابراین کاهش وزن به طور اصولی تا حدودی خطر رفلاکس را کاهش می دهد. پرهیز از مصرف غذاهای دارای اسید بالا مانند آب مرکبات، گوجه فرنگی، ترشی ها و ادویه ها را در کاهش نشانه های رفلاکس موثر است. مصرف غذاهی پرچرب، غذاهای سرخ کردنی، سس ها، غذاهای آماده از جمله سوسیس و کالباس، شکلات، نوشیدنی های شیرین شده، چای، قهوه، ترشی و غذاهای پرادویه تا حد امکان باید کاهش یابد. از آنجایی که غذاهای ضدنفخ مثل نعناع و پونه باعث کاهش فشار اسفنگتر تحتانی مری می شود، بنابراین توصیه می شود این مواد غذایی محدود شود. از تند خوردن و صحبت کردن موقع غذا و نوشیدن مایعات با نی خودداری شود، چرا که موجب بلع زیاد هوا و اتساع شدید معده و در نتیجه تسهیل رفلاکس می شود .علاوه بر تغییر رژیم غذایی، تغییر در شیوه زندگی هم می تواند در کنترل این بیماری موثر باشد؛ از جمله پرهیز از مصرف دخانیات، پرهیز از خوردن مواد غذایی دو تا سه ساعت قبل از خوابیدن، پرهیز از پوشیدن لباس های تنگ، دراز کشیدن بعد از غذا و همچنین بالا آوردن سر در هنگام خواب برای افرادی که رفلاکس شبانه دارند می تواند مفید باشد.