لنز تماسی
لنز تماسی (به انگلیسی: contact lens) یا عدسک، یک عدسی نازک پلاستیکی است که روی قرنیه چشم قرار می‌گیرد. لنز تماسی می‌تواند صرفاً جنبه زیبایی (تغییر رنگ عنبیه چشم) داشته باشد یا جنبه پزشکی (مانند درمان عیوب انکساری چشم). قرنیه چشم تنها عضوی در بدن است که اکسیژن را مستقیماً از هوا دریافت می‌کند لذا لنز باید قابلیت عبور اکسیژن را از خود داشته باشد که چشم دچار کمبود اکسیژن و نهایتاً آسیب قرنیه نگردد. انواع : لنزهای تماسی یک راه حل ایده‌آل برای افراد دارای خشکی چشم، آستیگماتیسم یا سایر مشکلات چشمی مشابه می‌باشد. قابلیت ارائه میدان دید وسیع‌تر، احتمال پایین‌تر افتادن از چشم یا بروز سایر آسیب‌های مربوط به استفاده از عینک، لنز را تبدیل به انتخابی بهتر در مقایسه با عینک (به‌خصوص برای ورزشکاران) می‌کند. با این حال عده بسیاری از لنز تماسی صرفاً برای کاربردهای آرایشی استفاده می‌کنند. لنزهای آرایشی در انواع زیر در دسترس هستند: لنزهای دید رنگی(Visibility Tint): این نوع از لنز دارای رنگ روشن بوده و انتخاب رنگ لنز در این نوع لنزها راحت‌تر می‌باشد. به‌طور کلی این لنزها برای ایجاد تغییر قابل توجه در چشم شما طراحی نشده‌اند. لنزهای بهبود رنگ چشم(ENHANCEMENT): همانگونه از اسم این لنزها پیداست، به چشمهای روشن عمق بیشتر می‌دهند و رنگ‌هایی همچون آبی درخشان سبز، زمردی یا طوسی روشن درست می‌کنند. این لنزها وقتی روی چشمهای با رنگ طبیعی متفاوت از رنگ لنز قرار می‌گیرند ترکیبات رنگی منحصر بفرد و جذابی درست می‌کنند. لازم است ذکر شود این‌گونه لنزهای تأثیر کمی روی کسانی که دارای چشمهای تیره هستند می‌گذارد. لنزهای مات(OPAQUE): این لنزها به‌طور کامل رنگ چشم را عوض می‌کنند و می‌توانند با هر نوع رنگ طبیعی چشم استفاده شوند و ترکیب چشم گیر و ظاهر جذابی ایجاد کنند. لنزهای جلوه‌های ویژه(SPECIAL-EFFECTS): این لنز برای ایجاد حالت‌های خاص مانند خون‌آشام یا زامبی استفاده می‌شوند و برای کسانی مناسب است که می‌خواهند تیپ و ظاهری غیرعادی برای خود درست کنند. لنزهای تماسی امروزی تشکیل شده‌اند از آب و نوعی ماده پلاستیک مانند سیلیکون. لنزهای تماسی از انواع مختلف پلاستیک ساخته شده‌اند که به دو گروه اصلی نرم و سخت تقسیم می‌شوند. بعضی از لنزهای سخت نفوذپذیری کمتری نسبت به اکسیژن دارند اما بیشتر لنزهای سخت نفوذپذیری قابل قبولی نسبت به اکسیژن دارند و حتی نفوذپذیریشان در مقایسه با لنزهای تماسی نرم بیشتر است. لنزهای نرم ۲۵ تا ۷۹٪ آب دارند، راحت هستند و بیمار سریع به آن‌ها عادت می‌کند زیرا راحت‌تر اکسیژن را به قرنیه می‌رسانند. در مورد لنزهای نفوذپذیر به گاز (Rigid Gas Permeable - RGP) زمان عادت کردن طولانی‌تر است، مدت زمان بیشتری قابل استفاده هستند و مقاومتشان نسبت به ایجاد رسوب روی سطح آن‌ها بیشتر است و اکسیژن رسانی بهتری هم دارند.
