مهارکننده های بازجذب سروتونین

مهارکننده‌های بازجذب سروتونین با نام مخفف اس‌اس‌آرآی‌ها (SSRIs) دسته‌ای از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان افسردگی و برخی از انواع اختلالات اضطرابی و اختلالات شخصیتی کاربرد دارند. اس‌اس‌آرآی‌ها پرتجویزترین گروه از داروهای ضدافسردگی در ایالات متحده و برخی کشورهای دیگر هستند و تمام آن‌ها به جز فلووکسامین برای درمان اختلال افسردگی اساسی پذیرفته شده‌اند. وحشت‌زدگی، اختلال وسواس فکری عملی، اختلال اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال تنش‌زای پس از رویداد از دیگر بیماری‌هایی هستند که اداره دارو و غذای ایالات متحده یک یا چند نوع از این داروها را برای درمان آن‌ها تأیید کرده‌است. بر این باورند که این داروها میزان سروتونین برون-سلولی را افزایش می‌دهند و این کار را از راهِ جلوگیری بازجذب سریع سروتونین در گیرنده‌های عصبی پیش سیناپسی انجام می‌دهند. در نتیجه، غلظت سروتونین در شکاف سیناپسی بالا می‌رود و سروتونین بیشتری در اختیار گیرنده‌های پس سیناپسی قرارمیگیرد. انواع ویرایش فلوکستین فلووکسامین پاروکستین سیتالوپرام سرترالین اسسیتالوپرام زیملیدین داپوکستین. اختلال هراس : تحقیقات بر روی این داروها در بیماران مبتلا به اختلال هراس نشان می‌دهد که اس‌اس‌آرآی‌ها به ویژه پاروکستین و سیتالوپرام می‌توانند به عنوان داروهای خط اول برای درمان حملات هراس استفاده شوند. در برخی تحقیقات هر دو این داروها مؤثرتر از سه‌حلقه‌ای‌ها از جمله کلومیپرامین بوده‌اند