اطلاعات بیمار :
جنسیت
: آقا
سن
: 84
1
748
5 سال پیش
پاسخ تغذیه بیمار
نظر خود را بنویسید
لینک های مرتبط
مقالات مرتبط با تغذیه و رژیم پادکست های مرتبط تغذیه و رژیم ویدیوهای مرتبط تغذیه و رژیم پزشکان متخصص در تغذیه و رژیم مقالات مرتبط با تغذیه و رژیم پادکست های مرتبط تغذیه و رژیم ویدیوهای مرتبط تغذیه و رژیم پزشکان متخصص در تغذیه و رژیمدکترها
0
اصول تغذیه در نارسایی کلیه شامل محدود کردن سدیم دریافتی، وقتی که نخستین نشانه‌های آسیب کلیوی مشاهده می‌شود و سپس محدود کردن مصرف پتاسیم و فسفر به موازات توسعه یافتن آسیب کلیوی است. مقدار پروتئین فردی که دچار نارسایی مزمن کلیه شده و هنوز به مرحله دیالیز نرسیده، با فردی که به مرحله دیالیز رسیده است، تفاوت دارد. به این صورت که باید دریافت پروتئین رژیم غذاییاش بسیار محدود شود تا سطح ترکیب‌های اوره، کراتینین و اسیداوریک خونش افزایش نیابد. به همین دلیل در نهایت حدود ۴۰ تا ۵۰ گرم پروتئین حیوانی در رژیم بیمار قرار میدهیم ولی افرادی که به مرحله دیالیز میرسند، چندان محدودیت پروتئین ندارند زیرا دستگاه دیالیز مواد دفعی موجود در خون را دفع میکند پس باید مقدار پروتئین دریافتی این بیماران بیشتر باشد. دومین عامل، سدیم است. همان‌طور که میدانید نمک از دو جزء کلر و سدیم تشکیل شده است. سدیم عامل اصلی فشارخون بالاست. دریافت سدیم در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه در مرحله پیش از دیالیز یا مرحله دیالیز تفاوتی ندارد و باید به ۲ هزار تا ۳ هزار میلیگرم در روز محدود شود. در صورتی که بیمار فشارخون داشته باشد و دچار تجمع مایع در بدن شده باشد یا به نارسایی احتقانی قلب مبتلا باشد، میزان دریافتی سدیم رژیمش نباید از ۲ هزار میلیگرم در روز بیشتر شود. علاوه بر این، بسیاری از مواد غذایی مانند انواع پنیر‌ها، سوسیس و کالباس، غذاهای کنسروی، آجیلهای شور و… حاوی سدیم بالایی هستند و نباید مصرف شوند. پتاسیم یک ماده معدنی است که در میوهها و سبزی‌ها به مقدار فراوان یافت می‌شود. بیمارانی که به نارسایی مزمن کلیه مبتلا هستند و میزان دفع ادرار آن‌ها کافی است یا حجم ادرار روزانهشان بیش از یک لیتر است، محدودیت زیادی برای مصرف پتاسیم ندارند. این افراد میتوانند روزانه تا ۳ هزار میلیگرم پتاسیم استفاده کنند ولی باید مقدار پتاسیم دریافتی بیمارانی که در مرحله آخر نارسایی مزمن کلیه هستند، محدود شود. گروه سبزی‌ها، میوهها، شیر و فراوردههای گوشتی و غلات سبوسدار غنی از پتاسیم هستند. میزان فسفر نیز در رژیم غذایی بیماران پیش از دیالیز و بیمارانی که مرحله دیالیز را میگذرانند، متفاوت است. مصرف فسفر در بیماری که اوره و کراتینین خونش بالا رفته ولی هنوز به مرحله دیالیز نرسیده، محدود‌تر از بیماری است که دیالیز میکند. این میزان حدود ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ میلیگرم در روز است. غذاهایی مانند شیر، ماست، بستنی، پنیر، دوغ، کشک و خامه، نانهای سبوسدار، حبوبات مثل لوبیا، عدس و لپه، نوشابههای حاوی اسیدفسفریک مانند نوشابههای سیاه یا کولادار، برخی از ماهیها، آجیلها و مغز‌ها، گوشت امعاء و احشاء مثل دل، قلوه، جگر و مغز فسفر بالایی دارند و بیماران کلیوی باید در مصرف آن‌ها دقت داشته باشند. میزان مایعات دریافتی در بیماران دچار نارسایی کلیه مهم است. اگر بیمار کلیوی ادم یا تجمع مایعات در بدن نداشته باشد، میتواند به‌قدر احتیاجش یعنی به اندازهای که رفع تشنگی کند، مایعات دریافت کند ولی اگر بیمار دچار ادم به‌خصوص در قسمتهای انتهایی بدن مثل ادم ناحیه مچ شده باشد، باید مقدار کمی مایعات دریافت کند که میزان آن را متخصص تغذیه تعیین خواهد کرد. افراد مبتلا به نارسایی کلیه هیچگاه نباید در ظرفهای آلومینیومی غذا بخورند زیرا آلومینیوم برایشان سم است. چربیهای دریافتی این بیماران باید از روغنهای مفید مایع مانند کانولا تامین شود زیرا بیشتر بیماران کلیوی کلسترول و تریگلیسرید بالایی دارند. حرارت پخت غذای بیماران نیز نباید خیلی زیاد باشد زیرا حرارت بالا باعث تخریب روغن می‌شود
نظر شما چیست؟ مفید بود مفید نبود
بسیار سپاسگزارم آقای دکتر خیلی کامل و جامع توضیح دادید از طرف شما نایب الزیاره خواهم بود در حرم امام رضا ع