اختیاری ادرار

بی‌اختیاری ادرار به دفع غیرارادی ادرار می‌گویند. دفع ادرار هنگامی اتفاق می‌افتد که فشار داخل مثانه از فشار ناشی از تون عضلات صاف و مخطط مجرای ادراری بالاتر رود. بی‌اختیاری ادرار می‌تواند عامل مهمی در کاهش کیفیت زندگی به‌شمار رود. بسیاری از افراد مسن بی‌اختیاری ادرار را به عنوان نشانه‌ای از سن بالا می‌پذیرند و به پزشک مراجعه نمی‌کنند. اما در واقع بی‌اختیاری ادرار تظاهری از یک بیماری زمینه‌ای است و گاه موقت بوده و خودبخود برطرف می‌شود، اما در بیشتر موارد مزمن و پیشرونده است. بی‌اختیاری ادرار موقت می‌تواند به دنبال زایمان ایجاد شود. توانبخشی کف لگن و بی اختیاری ادرار و مشکلات دفعی همچون یبوست را می توان در مشورت با یک پزشک انجام داد. مهمترین عوامل خطر در بی‌اختیاری ادراری شامل بارداری و زایمان مهبلی، جراحی دستگاه ادراری، ضعف عضلات کف لگن، سکته ی مغزی، چاقی مرضی، اختلالات مغزی مانند بیماری پارکینسون و تمرینات شدید ورزشی است.